Hip-hop leczy rany, ale i leczy ból – to słowa Bobsona i Majki z kawałka „Hip hop leczy rany”. Ale hip-hop to nie tylko styl w muzyce – to również cała bogata kultura miejska (strój, zachowanie, styl życia i własny slang etc.) Zwykle to raperzy opisują rzeczywistość, analizują otaczający nas świat, komentują go. Tym razem powstała książka, która opisuje świat stworzony przez nich.
Książka „Hip-hop jako narzędzie resocjalizacji młodzieży” autorstwa Przemysława Kacy to publikacja stricte naukowa. Jest ona pokłosiem pracy licencjackiej autora. Zawiera szereg teoretycznych założeń oraz badania empiryczne. Fani tej kultury pewnie liczą na książkę na luzie, pisaną slangiem, okraszoną cytatami z kawałków hip-hopowych. Nic z tych rzeczy. Czysta teoria i poważne rozważania.
Co nie znaczy, że książka nie jest wartościowa. Wręcz przeciwnie. Dla hip-hopowych opozycjonistów ta książka jest wyzwaniem. Pokazuje bowiem, że muzyka uznawana potocznie za wulgarną, agresywną i skłaniającą do negatywnych, nieakceptowanych społecznie zachowań w rezultacie działa na społeczeństwo zupełnie odwrotnie.
Raperzy przecież opisują rzeczywistość taką jaką jest. Nie koloryzują. Pokazują biedę, trudności, z którymi zmagają się młodzi ludzie. Czy nie takie reakcje towarzyszą młodym ludziom?:
„Częsty brak reakcji doprowadza do frustracji. Piętno biurokracji doprowadza do wariacji. Na chama nie załatwisz, bądź grzeczny może zyskasz. Panie będą tak uprzejme na zajętych stanowiskach. Wolno dopijając kawę w urzędowym czasie pracy. Z łachy wydają oferty i do pracy rodacy” [Peja/Slums Attack – Mój rap, moja rzeczywistość]
czy
„.Jadę w MPK, z nudów czytam cudzą prasę. Wojny, bomba, coś o wąsach w uniformach. Prawybory, strajki, rządowa platforma. To normalka, jak to, że przy każdej większej krzyżówce, Znajdziesz biedotę zbierającą drobne w puszkę, Pomóż, daj na zupkę, nie trudno zauważyć, Nikt nie wie jak siły, możliwości zrównoważyć, Od zawsze tak było, nędza nigdy się nie skończy (…) Chcesz wiedzieć co mi się marzy? Stworzenie nowych miejsc pracy. Żeby nie musiał iść kraść, chłopak ciągle się narazić. By utrzymać rodzinę, dziecku nie wytłumaczysz. Dlaczego nie ma co do garnka włożyć, jarzysz?” [Peja/Slums Attack – Mój rap, moja rzeczywistość]
Reasumując książka Przemysława Kacy „Hip –hop jako narzędzie resocjalizacji młodzieży” to bardzo rzeczowe studium kultury hip-hopowej, która wywiera niewątpliwy wpływ na kształtowanie charakteru młodzieży. Zdecydowanie jednak fani dobrego hip-hopu nie znajdą w tej pozycji luzu i prawd życiowych wyrażonych slangiem…
Marzena Rogozik
„Hip –hop jako narzędzie resocjalizacji młodzieży”
Przemysław Kaca
Wydawnictwo Novae Res
Gdynia 2014