Dwa morderstwa. Jedno z zemsty, drugie – dla wymierzenia kary. Trzy pokolenia jednej rodziny. Miłość, zdrada i odwet.
„W 1930 roku trzech rolników popełniło tu samobójstwo, ale w przeciwieństwie do informacji zapisanych w kronikach naszej rady i wniosków wysnutych przez brytyjskiego policjanta, ludzie w moszawie wiedzieli, że tylko dwóch samobójców targnęło się na swoje życie – trzeci został zamordowany”. Tak twierdzi Ruta Tawori, nauczycielka Biblii Hebrajskiej w liceum i niezależna myślicielka z niewielkiego, rolniczego moszawu, która siedemdziesiąt lat po tych wydarzeniach, snuje opowieść o tym morderstwie, dwóch charyzmatycznych mężczyznach, których kocha i którym próbuje wybaczyć, oraz o swoim synu, którego opłakuje i za którym tęskni; opowiada o męskiej przyjaźni, miłości i zdradzie, o pokucie i zrozumieniu.
„Nigdy na nikim się nie zemściłem. Nigdy nie czułem takiego impulsu, ale emocje związane z zemstą fascynowały mnie i ciekawiły od lat. Część książki opiera się na prawdziwej historii, która była trzymana w tajemnicy przez wiele lat. Ta historia przerosła, ku mojemu żalowi i radości, to, co mógłbym stworzyć sam. Sprawiła, że popatrzyłem na siebie i na moich bliskich w zupełnie inny sposób. Obawiam się, że może się to przydarzyć i czytelnikom” – Meir Shalev.
W przeciwieństwie do poprzednich powieści, „Dwie Niedźwiedzice” są mroczniejsze, brutalniejsze, zanurzone w krwi i zemście… Czytanie tej książki przypomina dobrze napisany thriller.
Ariel Horovitz
„Styl Shaleva jest niepowtarzalny. W tej książce podejmuje tematy, które będą nawiedzać wasze myśli: namiętność, szaleństwo, straszliwą przemoc. Po lekturze Dwóch niedźwiedzic zaczniecie wszędzie widzieć węże.”
„Internazionale”
„Opowieść o morderstwie i jego reperkusjach, miłosna historia o głębokiej fizyczności i wrażliwości, poruszający obraz współczucia, krótki przegląd historii Brytyjskiej Palestyny i Izraela w przeciągu siedmiu dekad. „Dwie Niedźwiedzice” to wielostronna powieść jednego z najwybitniejszych izraelskich pisarzy.”
Maron L. Waxman, „Jewish Book Council”
Meir Shalev (ur. 1948) – izraelski pisarz, publicysta, satyryk. Syn jerozolimskiego poety Icchaka Shaleva. Urodził się w Izraelu, w rolniczej osadzie Nahalal, gdzie spędził młodość. Studiował psychologię na Uniwersytecie Hebrajskim, później pracował jako redaktor programów radiowych i telewizyjnych. Uczestniczył w wojnie sześciodniowej. Od tego czasu działa aktywnie na rzecz wycofania się Izraela z terenów okupowanych. Mając trzydzieści cztery lata, ukończył swoją pierwszą książkę, Chaim i potwór jerozolimski (1982). W Izraelu jest bardzo znany jako komentator i felietonista. Pisze też książki dla dzieci i młodzieży. W Polsce ukazały się trzy jego powieści, w tym wznowiony niedawno w wydawnictwie Marginesy Rosyjski romans, uznany za jedną z najwybitniejszych powieści izraelskich. Książki Meira Shaleva przetłumaczono na ponad 20 języków.
Tytuł: Dwie niedźwiedzice
Autor: Meir Shalev
Tłumaczenie: Anna Halbersztat
Premiera: 1 marca 2017
Najnowsza powieść twórcy serialu Downton Abbey, laureata Oscara za scenariusz do Gosford Park Roberta Altmana oraz autora powieści „Belgravia” (Marginesy, 2016)
“Najlepsze, na co możesz liczyć w życiu to zdrowy kompromis. Młodzieńcze marzenia o osiągnięciu idealnego szczęścia przyniosły więcej dramatów niż czegoś pozytywnego” – Julian Fellowes
Damian Baxter jest bardzo, ale to bardzo bogaty. Oraz umierający. Żyje samotnie w wielkim domu w Surrey, gdzie opiekują się nim szofer, lokaj, kucharka i pokojówka. Oprócz stanu zdrowia, dręczy go sprawa, która w miarę upływu tygodni staje się coraz bardziej paląca: kto ma zostać dziedzicem jego fortuny?
„Czas przeszły niedoskonały” jest historią poszukiwań. Damian Baxter chce wiedzieć, czy ma potomka. W czasach, gdy tuż przed czterdziestką się ożenił, był bezpłodny (skutek zachorowania na świnkę w dojrzałym wieku), ale co z przygodami sprzed choroby? Czy spłodził dziecko? Damian stawia przed sobą (i innymi) zadanie odnalezienia następcy.
Niespodziewany list od dawnej dziewczyny wskazuje na to, że Damian za młodu mógł zostać ojcem, niestety, przesyłka jest anonimowa. Odkrycie prawdy nie będzie proste – a jedynym człowiekiem, który wie, gdzie jej szukać, jest jego zaprzysięgły wróg…
Bohater u schyłku życia zdaje sobie sprawę, że pora dorosnąć. Dzięki temu może z dystansem, ale i nostalgią spojrzeć w przeszłość. Uświadamia sobie, że świat poszedł do przodu, a on w tej rzeczywistości się nie odnajduje: nikt już nie przywiązuje wagi do formy i konwenansów… Opowieść przenosi nas wstecz do londyńskiego sezonu 1968 roku, do wystawnych przyjęć i wspaniałych balów, do świata dziewcząt, debiutujących w wielkim świecie, i ich towarzyszy, często przyszłych mężów. Książka inteligentna, a zarazem przejmująca, zabawna, fascynująca i pełna wdzięku, która z pewnością należy do obowiązkowych lektur tego roku. -„Sunday Express”
Cudowna i zabawna jazda bez trzymanki przez meandry współczesności. – „Evening Standard”
Jego bohaterowie zapadają w pamięć. Obracający się w wyższych sferach Fellowes zaludnia karty swej powieści galerią malowniczych, niekiedy wręcz groteskowych arystokratów, których wyczyny z przekąsem – choć na ogół przyjaźnie – komentuje cierpki, dygresyjny głos narratora. – „Daily Express”
Julian Fellowes, baron Fellowes of West Stafford (ur. 1949), brytyjski aktor, scenarzysta i reżyser filmowy. Zdobywca Oscara i nagrody Emmy. Urodził się w Kairze, gdzie jego ojciec, Peregrine pracował jako dyplomata i arabista. Karierę aktorską rozpoczął w latach 70. Jest znany głównie z ról telewizyjnych – zagrał w wielu filmach i serialach. Na dużym ekranie pojawił się m.in. w „Cienistej dolinie” Richarda Attenborough (1993) i „Jutro nie umiera nigdy” (1997). Oscarem uhonorowano napisany przez niego scenariusz eklektycznego dramatu „Gosford Park” Roberta Altmana (2002). Był także autorem scenariusza do kilku innych filmów, w tym do swojego debiutu reżyserskiego „Separate Lies” (2005). W 2004 ukazała się jego powieść „Snobs”, a w 2008 kolejny bestseller „Past Imperfect”. W 2011 otrzymał nagrodę Emmy za scenariusz do serialu „Downton Abbey”.
Tytuł: Czas przeszły niedoskonały
Autor: Julian Fellowes
Przekład: Barbara Kopeć-Umiastowska
Premiera: 15 marca 2017
Powieść, na podstawie której powstał emitowany od połowy stycznia na antenie TVP1 serial Wiktoria
„Nie chcę, by nazywano mnie Aleksandryną. Teraz, kiedy jestem Królową, pragnę, by używano mojego drugiego imienia. Wiktoria”.
W 1837 roku osiemnastoletnia Aleksandryna Wiktoria obejmuje panowanie. W ciągu zaledwie kilku dni zostaje przedstawiona parlamentowi i przeniesiona do Pałacu Buckingham. Zostaje rzucona w wir dworskich intryg, polityki, zdrad, miłostek i płomiennych romansów. Czy młoda królowa sprosta pokładanym w niej oczekiwaniom? Czy stanie się marionetką w rękach doradców, czy zdoła zachować niezależność? I czy uda jej się mądrze rządzić targaną konfliktami Wielka Brytanią?
Matka Wiktorii oraz sir John Conroy pragną, by królowa poślubiła kuzyna, księcia Alberta. Jednak Wiktoria nie zamierza się z nikim wiązać. Wyjątek mogłaby uczynić jedynie dla lorda Melbourne, imponująco mądrego premiera rządu. Tylko on wierzy, że Wiktoria stanie się kiedyś wybitną monarchinią, a poza tym potrafi ją rozśmieszyć. Ku rozpaczy dziewczyny spotkanie z księciem zostaje zaaranżowane. Czy okaże się takim samym nudziarzem, jakim był w dzieciństwie? A może nawet królowej potężnego imperium zdarza się pomylić w sprawach serca?
„Wiktoria” to pasjonujące połączenie romansu i powieści historycznej ze świetnie zarysowanym tłem epoki.
Goodwin pięknie opisuje losy Wiktorii; ma lekkie pióro, olbrzymią wiedzę i wiele zrozumienia dla młodej królowej.
„Daily Mail”
Olśniewające… bardzo przyjemna i mądra lektura.
„Sunday Times”
Niezwykle wciągająca powieść historyczna i nowy duży talent.
„Sunday Express”
Daisy Goodwin jest producentką telewizyjną oraz autorką powieści historycznych. Regularnie pisuje recenzje dla „Timesa” i „Sunday Timesa”, a także prowadzi dział biblioterapii na łamach „Daily Mail”. Na podstawie swojej powieści napisała scenariusz do serialu telewizyjnego „Wiktoria”. Serial można oglądać w TVP od połowy stycznia 2017 roku.
„W książkach Laury Lippman chodzi nie tylko o odkrycie zagadki; to poruszające historie sięgające do zakamarków ludzkiej duszy. Ona jest po prostu jedną z najlepszych współczesnych autorek kryminałów!” – Tess Gerritsen
Tytuł: Wiktoria
Autor: Daisy Goodwin
Tłumaczenie: Robert Waliś
Premiera: 22 lutego 2017
Dwie jedenastolatki, Alice i Roonie, po tym, jak za niegrzeczne zachowanie zostały wyproszone z urodzin koleżanki, skręcają w inną niż zwykle uliczkę. Przed jednym z domów widzą pozostawiony samotnie wózek z dziewięciomiesięczną Olivią Barnes. Postanawiają, że zajmą się dzieckiem. Małe niewinne dziewczynki sądzą, że postąpiły słusznie, uratowały je – nikt go nie chce skoro leżało bez opieki. Prawda? Gdy kilka dni później zostają znalezione zwłoki niemowlęcia, to one są głównymi podejrzanymi o dokonanie tej strasznej zbrodni. Po szybkim procesie zostają skazane.
Siedem lat później Alice i Ronnie wychodzą z zakładów poprawczych. Wracają do domów, mają szansę zacząć nowe życie. Jednak tajemnica, którą owiana jest dawna zbrodnia, wciąż dręczy ich rodziców, prawników i policjantów. Wszystkich, którzy wtedy nie odważyli się stawić czoła szokującej prawdzie… A kiedy w niepokojących okolicznościach znika kolejne dziecko, podejrzenia natychmiast padają na dawne koleżanki z dzieciństwa. Zaczyna się walka z czasem, poszukiwania na ogromną skalę, konfrontacja z mediami, które węszą za tanią sensacją. Sprawę prowadzi młoda pani detektyw, która siedem lat wcześniej znalazła ciało Olivii. Tyle że nic w tej sprawie nie jest normalne…
W tym kryminale nie ma pościgów czy strzelaniny, tu dramat rozgrywa się wśród zwykłych ludzi, którzy żyją z dnia na dzień, nie są źli, po prostu popełniają błędy – ale to zdarza się przecież każdemu. Tu każdy nosi w sobie krzywdę, którą skrzętnie próbuje ukryć przed innymi, a sama Lippman bezlitośnie obnaża swoich bohaterów. I ta prawda jest szokująca, w tym świecie dzieci nie znajdują oparcia w dorosłych, a zło jest całkiem zwyczajne i wszechobecne.
Powieść Laury Lippman została zekranizowana. W filmie w reżyserii Amy Berg zagrały m.in. Diane Lane, Elizabeth Banks, Danielle MacDonald i Dakota Fanning.
Laura Lippman jest jedną z najlepszych współczesnych twórczyń literatury kryminalnej. Mroczny klimat, postaci o pogmatwanej psychice i życiorysie oraz misternie prowadzona fabuła przyniosły jej książkom wszystkie najbardziej prestiżowe nagrody gatunku: Edgar Award, Agatha Award, Anthony, Barry i Shamus Award. Wcześniej przez dwadzieścia lat Lippman pracowała jako reporterka, w tym czasie zaczęła pisać swoją słynną serię z Tess Monaghan, młodą prywatną detektyw, której praca niebezpiecznie splata się z życiem prywatnym. Laura Lippman wychowywała się w Baltimore, ukończyła wydział dziennikarski Northwestern University’s Medill School. Obecnie mieszka w swoim rodzinnym mieście.
Tytuł: To, co ukryte
Autor: Laura Lippman
Tłumaczenie: Maciej Nowak-Kreyer
Premiera: 15 marca 2017
Zgodnie z zasadami aerodynamiki trzmiele nie powinny latać, ale ponieważ ich nie znają, to się nimi nie przejmują. – Mary Kay Ash, amerykańska biznesmenka i pisarka
Pszczoła nigdy nie jest tak zapracowana, jak się zdaje; ona po prostu nie umie wolniej brzęczeć. – Kin Hubbard, satyryk amerykański
Gdyby pszczoły miodne wyginęły, po czterech latach to samo stałoby się z ludźmi. – Albert Einstein (choć, jak twierdzi David Goulson, to raczej mało prawdopodobne, żeby autorem tego powiedzenia był sam Einstein…)
Już jako mały chłopiec, dorastający na wsi w Shropshire, Dave Goulson pasjonował się wszelkimi formami życia, począwszy od własnej domowej menażerii egzotycznych zwierzaków, a skończywszy na poronionych eksperymentach z taksydermią. Ale najbardziej ze wszystkiego fascynowały go trzmiele.
Trzmiele paskowane, dawniej powszechnie widywane na mokradłach Kent, obecnie w Wielkiej Brytanii wyginęły całkowicie (do czego, jak opisuje Goulson, przyczynił się nie kto inny jak Adolf Hitler…), ale nadal żyją w naturalnym środowisku Nowej Zelandii, jako potomstwo kilku królowych, sprowadzonych tam w XIX w. Żądła rządzą to historia uporczywych starań Goulsona o reintrodukowanie tego gatunku w ich macierzystym kraju, ale także jego badań nad tymi zadziwiającymi stworzeniami. Znajdziemy tu pasjonujące opowieści o zasadach funkcjonowania ich społeczności (stawianych za wzór już przez Arystotelesa i Platona), umiejętnościach i właściwościach, które wykształciły, by przetrwać często w trudnych warunkach (na przykład, jak odnajdują drogę do domu, czy prowadzą życie erotyczne lub dlaczego mają takie atrakcyjne żółto-czarne ubarwienie), a także o tym, kiedy i w jaki sposób na Ziemi pojawiły się pierwsze owady, które zaczęły zbierać pyłek z roślin.
Autor w bardzo emocjonalny sposób przedstawia też katastrofalne skutki, jakie intensyfikacja rolnictwa spowodowała wśród populacji trzmieli i przestrzega przed dalszymi potencjalnymi zagrożeniami. Goulson pisze: „zacząłem badać trzmiele dlatego, że mnie fascynują, zachowują się w tajemniczy i interesujący sposób, a poza tym są rozkoszne”. Żądła rządzą warto przeczytać z tych samych powodów. – „Literary Review”
Dave Goulson (ur. 1965) – brytyjski biolog, działacz ruchu na rzecz ochrony przyrody i profesor biologii (zajmuje się ewolucją, zachowaniem zwierząt i środowiskiem) na uniwersytecie w Sussex. Specjalizuje się w ekologii i ochronie trzmieli. Rozpoczął karierę naukową w 1995 roku w Southampton jako wykładowca biologii. Tam zainicjował poważne badania nad życiem trzmieli. W 2006 roku został profesorem i przeniósł się na uniwersytet w Stirling. W 2010 roku Rada do Spraw Biotechnologii i Nauk Biologicznych (BBSRC) przyznała mu tytuł Innowatora Roku. W 2015 roku trafił na listę „Bohaterów Ochrony Przyrody” stworzoną przez „BBC Wildlife Magazine”. Jest laureatem wielu nagród za wkład w ochronę przyrody i autorem ponad 230 artykułów oraz czterech książek popularnonaukowych. Goulson założył organizację charytatywną The Bumblebee Conservation Trust, ponieważ doskonale zdawał sobie sprawę, że zbyt wiele wyników badań dociera wyłącznie do innych naukowców, nie zaś do szerszej publiczności. „Można w nieskończoność publikować odkrycia w znakomitych czasopismach, ale czyta je tylko garstka specjalistów. Niewiele da się w ten sposób zmienić na świecie”.
Tytuł: Żądła rządzą. Moje przygody z trzmielami
Autor: Dave Goulson
Tłumaczenie: Anna Bańkowska
Premiera: 15 marca 2017
Materiały prasowe: Wydawnictwo Marginesy