Lauren Croff to amerykańska pisarka młodego pokolenia. Sam Stephen King wypowiedział entuzjastyczne słowa o jej twórczości, a bestsellerowa powieść „Fatum i furia” została uznana książką roku Amazona. Jedną z pierwszych książek autorki jest „Arkadia”, która w kwietniu ukazała się nakładem wydawnictwa Znak w tłumaczeniu Wiesława Marcysiaka. W „Arkadii” Lauren Croff przedstawia wizję utopijnej krainy i jej mieszkańców oraz rzeczywistość, jaka następuje po utraceniu przez nich rajskiego miejsca na ziemi.
Arkadia to symboliczna kraina wiecznego szczęścia, motyw ten jest wykorzystywany w literaturze i sztuce. W książce Lauren Croff Arkadia nie jest odizolowanym, fantastycznym miejscem, lecz stanowi część zewnętrza, czyli świata kultury zachodniej. Jest Domem Arkadii dla ludzi, którzy zdecydowali się wieść życie w alternatywnej, wykreowanej rzeczywistości. Autorytetem w tej społeczności jest charyzmatyczny duchowy przewodnik Rączka, a wszyscy mieszkańcy mają równe prawa. Głównym bohaterem jest Ridley zwany Lutkiem – syn Hanny i Abe’go. Uchodził za słabego, lecz wyjątkowego chłopca. Lutek jest świadkiem powstania i rozkwitu raju na ziemi, w którym się wychował i nauczył kochać. Bo Dom Arkadii jest w istocie wielką komuną, rodziną stworzoną przez hipisów, piewców naturalnego życia i wyznawców filozofii miłości i pokoju, która początek wzięła od dziewiętnastowiecznego diwinistycznego kultu. Lutek uczestniczy również w upadku Domu Arkadii – społeczność nie wytrzymuje napływu intruzów, którzy burzą dotychczasowy porządek wykreowanego świata, ugina się też pod ciężarem niesprawiedliwości, której doświadczają mieszkańcy. Upadek Arkadii był jednoznaczny ze szkodliwym wpływem wartości, przed którymi tak długo bronili się mieszkańcy. Kiedy Lutek, już jako dorosły mężczyzna, układa sobie życie na Zewnątrz, wraca do niego tęsknota za utraconym rajem i pierwszą prawdziwą miłością.
Jeśli chodzi o samą koncepcję, autorka wymyśliła pewną hermetyczną rzeczywistość i z dokładnością opisała zwyczaje mieszkańców Arkadii. Opisy są czasem subtelne, czasem brutalne. Najbardziej ciekawiło mnie, w jaki sposób hipisi dzielili się obowiązkami, co jedli i pili, jak spędzali wolny czas, w co wierzyli, jakie były ich relacje. Tragiczny koniec utopijnej wizji to początek opisu zmagań wrażliwej jednostki w obliczu wrogiego i zarazem fascynującego świata zewnętrznego. Książka składa się z czterech rozdziałów, które odpowiadają cyklowi życia Domu Arkadii. Mimo niebanalnej historii, po pierwszych stronach nie przypadł mi do gustu sposób prowadzenia narracji. Charakterystyczny, nieco chaotyczny styl wymógł konieczność przyzwyczajenia się do niego; na początku było mi trudno, na szczęście z każdą kolejną stroną, z każdą nową postacią i wydarzeniem mogłam sobie wszystko „poukładać”. Dopiero później zauważyłam, że ów bogaty w przenośnie styl stworzył doskonałe warunki do utożsamienia się z bohaterami książki.
„Arkadia” jest dla czytelników, którzy szukają w literaturze opisów rajskiej krainy bez fantastyki naukowej oraz dla miłośników niebanalnych historii miłosnych „z tej ziemi” .
Autorka recenzji: Emilia Koszela
Tytuł: „Arkadia”
Autor: Lauren Croff
Tłumaczenie: Wiesław Marcysiak
Wydawnictwo: Znak
Data premiery: 12.04.2017