„Umrzeć, a potem wskoczyć na konia” to druga w Oficynie Literackiej Noir sur Blanc książka Davida Bosca. Swoją prozę poetycką autor wysnuwa z wyimaginowanych snów, marzeń, halucynacji i obsesji młodej kobiety, która kocha wolność do granic szaleństwa.
Londyn, 3 września 1945. Młoda 23-letnia artystka malarka, Sonia Araquistáin, córka byłego ambasadora, popełnia samobójstwo, rzucając się nago z trzeciego piętra na bruk Queensway w Bayswater. Zgodnie z ówcześnie obowiązującym w Anglii prawem jej akt desperacji staje się przedmiotem dochodzenia i procesu sądowego. Dwa krótkie artykuły w prasie, zdjęcie, fragment zapisków z notatnika egipskiego surrealisty, Georgesa Heneina, posłużyły autorowi do zbudowania całkowicie fikcyjnego dziennika artystki. „O prawdziwej Sonii nie wiem naprawdę nic, zostały same okruchy”, wyznaje David Bosc. Swoją prozę poetycką wysnuwa z wyimaginowanych snów, marzeń, halucynacji i obsesji młodej kobiety, która kocha wolność do granic szaleństwa.
Tytuł powieści został zapożyczony z jednego z wierszy Osipa Mandelsztama, pisanych w roku 1937 w Woroneżu.
David Bosc urodził się w 1973 roku w Carcassonne. Dzieciństwo spędził w Prowansji. Studiował nauki polityczne w Aix-en-Provence, a także literaturoznawstwo w Sienie, gdzie uczestniczył w seminarium prof. George’a Steinera. Mieszkał w Paryżu, następnie w Warszawie, obecnie w Lozannie.
Oprócz prezentowanymi polskim czytelnikom „Przejrzystego źródła”oraz „Umrzeć, a potem wskoczyć na konia”, napisał dwie powieści: „Sang lié” (2005) i „Milo” (2009). Jest również eseistą i tłumaczem dzieł Jonathana Swifta i Dino Campany.
Za „Przejrzyste źródło” otrzymał nagrodę literacką Prix Suisse de littérature 2014. Książka znalazła się również na liście Nagrody Goncourtów.
Data wydania: Październik 2018
Tytuł oryginału: „Moruir et puis sauter sur son cheval”
Przekład: Anna Wasilewska
Ilość stron: 136
Materiały prasowe: Oficyna Literacka Noir sur Blanc