Marzanna Bogumiła Kielar – ur. 1963r., poetka. Jest autorką kilku tomów poetyckich. Debiutowała w 1991 roku na łamach Czasu Kultury. Rok później ukazał się jej pierwszy tom wierszy „Sacra Conversazione”. Jej wiersze są tłumaczone na kilkadziesiąt języków, w tym czeski, słoweński, szwedzki czy angielski. Laureatka wielu nagród literackich, m. in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1993), Paszportu Polityki (2000); za tom „Nawigacje” uhonorowana w 2018r. Warszawską Nagrodą Premiery Literackie. Członkini polskiego PEN Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
O KSIĄŻCE:
„To jest poezja zbudowana na kontraście między krwią i lodem” – prof. Wojciech Ligęza, juror Nagrody im. Wisławy Szymborskiej.
Na swój najnowszy tom wierszy Marzanna Bogumiła Kielar kazała nam czekać 12 lat. Sensualne, soczyste i gęste frazy, którymi poetka opisuje naturę, mają niemal erotyczny charakter, przyciągają i hipnotyzują czytelnika. To poezja zmysłowa, a zarazem wizyjna i przesycona filozoficzną zadumą, wyrosła z fascynacji przyrodą i krajobrazem północnej Polski – w którym odbija się kosmos. – z noty wydawniczej
***
Świetliste świty śmierci,
kiedyś umierało się w domach.
Był czas, żeby oswoić się z umieraniem,
trochę z nim pracować, zaczynając wcześniej
od czegoś niewielkiego – bólu pleców
albo zerwanego ścięgna.
Ciało po trochu odwiązuje się od życia.
Rozgląda się, jakby przystanęło na granicy dwóch państw,
pytając: „Do którego z nich należy ta ziemia?”
Ma trochę czasu, zanim weźmie je na barki potężna martwa fala
nieosłoniętej nocy.
Zanim nastaną świty bez blasku
w ciszy opustoszałego świata, gdzie nie ma wysp
ani mielizn i samotność
jest już zupełna
Marzanna Bogumiła Kielar, Nawigacje, Wydawnictwo Znak
Materiały prasowe: Fundacja Wisławy Szymborskiej