Wałbrzyski stand-up teatralny Jacka Kozłowskiego „Wielcy Inni I-II” po występie w ramach festiwalu Boska Komedia, ponownie gości w Krakowie. Tym razem jednak na deskach Teatru Łaźnia Nowa.
Pierwsza rzecz, jaka stoi przed recenzentem po tym, jak już skończy oglądać spektakl i przyjdzie mu go ocenić, to sposób w jaki powinien on opisać to, co trudno opisać przy pomocy słów. Niekiedy nie lada wyzwanie stanowi zastąpienie obecności słowem. Tak rzecz ma się właśnie w przypadku „Wielkich Innych”. Można by spróbować nazwać ten teatralny stand-up obalaniem mitów lub satyrą na polską rzeczywistość artystyczną. Będzie to jednak wciąż zbyt mało. Spróbuję więc opisać spektakl na tyle, by za wiele nie zdradzić i nie odebrać Wam radości czerpanej z seansu, potencjalni widzowie.
Na „Wielkich Innych I-II” zgodnie z nazwą składają się dwie części. W każdej z nich spotkamy trzy postaci. W części pierwszej spotkamy Jezusa, Witolda Gombrowicza oraz Agnieszkę Osiecką, w każdej z tych ról zobaczyć mogliśmy Mirosławę Żak. Przejdźmy jednak do rzeczy, zastanówcie się teraz, co byście zrobili gdybyście się dowiedzieli, że Jezus żyje bo nie dał się ukrzyżować. Przypłacił to co prawda lękiem względem krzyży i gwoździ, ale egzystuje wśród nas i nawet próbuje się dostać do Episkopatu Polski. Z pewnych przyczyn jak do tej pory mu się to jednak nie udało. Tego wieczoru twarzą w twarz będziecie mogli stanąć również z Witoldem Gombrowiczem, który co rusz dziękuje Ricie, za to, że opublikowała „Kronosa”. Książka ta w końcu przyniosła sporą wiedzę między innymi na temat chorób pisarza, również tych wenerycznych, czy jego licznych łóżkowych przygód. Jak sam twierdzi, w rzeczywistości było ich jednak znacznie więcej. Pierwszą część wieńczy postać Agnieszki Osieckiej, ze szczególnym naciskiem na alkohol. Poetka podzieli się swoim stosunkiem do festiwalu „Pamiętajmy o Osieckiej” oraz do, co rusz znajdujących się przypadkiem nowych elementów jej twórczości. Swoich osobowych przeobrażeń Mirosława Żak dokonuje zabiegami minimalistycznymi – magia teatru, jak powie Aktorka i trudno się z nią nie zgodzić. Ale może właśnie tyle potrzeba, gdy się dysponuje świetnym warsztatem.
„Wielcy Inni II” poświęceni zostali z kolei Wisławie Szymborskiej, Jarosławowi Markowi Rymkiewiczowi oraz Hance Bielickiej. Szymborska (Rafał Kosowski), nieco onieśmielona, opowiada o swoich sposobach na pisanie, wspominając o Rusinku, Miłoszu i wiecznym oczekiwaniu na Wody’ego Allena. Żywiołowy monolog Rymkiewicza (Włodzimierz Dyła) skupia się natomiast nad tym, w jaki sposób spełnić wielkie marzenie poety, czyli…rozwalić świat na drobne kawałeczki pod wpływem apogeum wkurzenia (delikatnie mówiąc) ludzi. I w końcu Hanka Bielicka (Mirosława Żak), która recytuje kwestie zabawne i smutne jednocześnie z prędkością karabinu maszynowego. Osią jej przemowy jest sen, w którym śni jej się, że występuje w spektaklu „4.48 Psychosis” Sarah Kane i który nigdy nie wychodzi tak, jak chciałaby odtwórczyni głównej roli.
Każdą z zaprezentowanych postaci łączy popularność oraz pewnego rodzaju pomnikowość, zwłaszcza w przypadku osób, które już nie żyją. Jak powiedziała ustami swojego bohatera Mirosława Żak – o zmarłych w Polsce, albo dobrze, albo wcale. „Wielcy Inni” to kolaż informacji związanych z tytułowymi postaciami, podany w sposób przystępny i zabawny, choć i podszyty pewnego rodzaju nostalgią i smutkiem. Oczywiście w tym, byśmy się dobrze bawili w znacznej mierze pomoże nam znajomość kontekstów biograficznych. Dlatego przed Jackiem Kozłowskim stanęło zadanie dość trudne, by dobrać materiał w taki sposób, by uderzyć we właściwe tony i wywołać śmiech. Do tego by śmiać się bez skrępowania potrzebna jest też odpowiednia dawka dystansu. Gdy już odnajdziemy się w konwencji to czeka nas wieczór pełen śmiechu okraszony doborowym aktorstwem.
Autor tekstu: Monika Matura
Tytuł: Wielcy Inni I-II
Tekst i reżyseria: Jacek Kozłowski
Scenografia i kostiumy: Karolina Pająk
Miejsce: Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu
Obsada: Mirosława Żak, Rafał Kosowski, Włodzimierz Dyła
Spektakl obejrzany dzięki uprzejmości Teatru Łaźnia Nowa
