Wydawnictwo Marginesy przygotowało dla nas na Wrzesień kilka ciekawych pozycji:
- Rozmowy z sześcioma osobami, które zdecydowały się obalić rodzinne mity – szczere, świadome, przepełnione chęcią odkupienia, łamiące tabu;
- Irena Wiszniewska – pisarka i dziennikarka, przez dwa lata pracowała nad tą książką, napotykając odmowy i niechęć;
- Ostatni rozdział to śledztwo dziennikarskie o dalszych losach rodziny Zofii Chominowej, kobiety która wydała Niemcom poetkę Zuzannę Ginczankę.
Wiele rodzin ma tajemnicę: coś, o czym się nie mówi, co uważa się za wstydliwe, o czym chciałoby się zapomnieć, wymazać z kart historii i świadomości. Waga tego wypartego wydarzenia potrafi wpłynąć na losy następnych pokoleń. Tak się dzieje również w przypadku przemocy, której ktoś z przodków dopuścił się wobec Żydów, przyczyniając się tym samym do Zagłady. Wydał Żyda do gestapo, wziął udział w pogromie, zgwałcił ukrywającą się Żydówkę.
Irena Wiszniewska przez dwa lata szukała ludzi, którzy zechcieliby opowiedzieć, jak taką tajemnicę rodzinną odkryli i jak sobie z tym poradzili. Przedstawia przejmujący opis poszukiwań, odmów, które otrzymała, i powodów niechęci do grzebania się w przeszłości. Wstyd i poczucie winy za żydowską krzywdę zostały stabuizowane.
W Tajemnicy rodzinnej z Żydami w tle autorka rozmawia z ludźmi, którzy odważają się to tabu naruszyć. Ich odwaga w obalaniu rodzinnych mitów zasługuje na najwyższy szacunek.
Książkę zamyka śledztwo dziennikarskie, które pokazuje dalsze losy rodziny Zofii Chominowej, najsłynniejszej polskiej donosicielki, sportretowanej przez poetkę Zuzannę Ginczankę w wierszu Non omnis moriar.
Brutalna statystyka mówi, że ludzi, którzy mogliby być rozmówcami Ireny Wiszniewskiej, jest wiele, wiele tysięcy. Ogromna większość z nich nie jest świadoma występków swoich przodków, wielu świadomych jest mgliście, a tylko nieliczni noszą w sercu wielką rodzinną tajemnicę. Jednakże mówić o niej nie chce prawie nikt. Irena zrobiła co w jej mocy, aby przekonać choć kilkoro – dzięki temu powstała przejmująca książka, dająca głos niewinnym, choć zbrukanym przez winy swych rodziców i dziadków. Bywa, że to oni starają się wziąć na siebie obowiązek symbolicznego zadośćuczynienia. I chwała im za to. – Jan Hartman
Irena Wiszniewska – dziennikarka, pisarka, we Francji wydała reportaże o Litwie Paroles Dégelées, w Polsce zbiór wywiadów My, Żydzi z Polski oraz książkę Nie ma rzeczy niemożliwych, rozmowy z Michaelem Schudrichem, naczelnym rabinem Polski. Uprawia street art, opowiadając historie na , na podlaskich jarmarkach, na ulicach miast Prowansji, na Madagaskarze i w Odessie. Pisze wiersze, bo to jej dialog ze światem.
Tytuł: Tajemnica rodzinna z Żydami w tle
Autorka: Irena Wiszniewska
Gatunek: literatura faktu
Premiera: 16.09.2020
- Pierwszy tom trylogii jednej z najzdolniejszych autorek książek kryminalnych
i fantastycznych, uznawanej za królową budowania napięcia. - Nieszablonowa bohaterka, emerytowana policjantka o nieoczywistej przeszłości – pozornie nierzucająca się w oczy staruszka, lecz tak naprawdę osoba o przenikliwym umyśle i ogromnej determinacji
- Zaskakująca misterna wielowątkowa intryga z licznymi zwrotami akcji
Krystyna, emerytowana policjantka, jako młoda dziewczyna straciła w tajemniczych okolicznościach brata: w 1963 roku piątka studentów wyruszyła w Tatry, troje z nich zostało odnalezionych martwych, jeden – brat Krystyny – zaginął bez wieści. Wrócił tylko Jacek.
Teraz, po ponad pięćdziesięciu latach, Krystyna niespodziewanie widzi go w osiedlowym sklepie na katowickim Janowie. Okazuje się, że Jacek pod zmienionym nazwiskiem mieszka w tej samej dzielnicy. Krystyna postanawia zmusić go, żeby wyznał, co wydarzyło się w górach – późnym wieczorem wybiera się do jego domu z nożem w plecaku. Gdy jednak wchodzi do willi, znajduje zwłoki Jacka.
Świadoma, że jeśli jej obecność na miejscu zbrodni wyjdzie na jaw, będzie pierwszą podejrzaną, zaczyna wykorzystywać kontakty z przeszłości i prowadzić prywatne śledztwo. Niestety, wraz z kolejnymi odkryciami okazuje się, że we wszystko może być zamieszana bliska jej osoba. Krystyna staje przed trudnym wyborem…
Intrygująca bohaterka, wielowątkowe wciągające śledztwo, tajemnica z przeszłości – w najnowszej książce Kańtoch jest wszystko, co powinien mieć dobry kryminał. Nie byłem w stanie go odłożyć, a teraz nie mogę się doczekać kolejnej części. – Wojciech Chmielarz
Emerytowana policjantka, niewyjaśniona rodzinna tragedia sprzed lat i tajemniczy człowiek. Brzmi jak wyzwanie. Anna Kańtoch konstruuje kryminalną fabułę, naginając schematy literatury gatunkowej. I świetnie! Dzięki temu powstała powieść, która zaskakuje na każdej niemal stronie. Czekam na kontynuację. – Anna Król
Odnoszę nieodparte wrażenie, że tam, gdzie inni spierają się o koronę polskiego kryminału, Kańtoch, jak kiedyś Agata Christie, kryje się w cieniu zwyczajności, wymyślając intrygi podczas prozaicznych czynności domowych. Siłą jej prozy jest bowiem ta doskonała znajomość szarej, zwyczajnej codzienności, na której tle kreśli precyzyjne, bardzo przemyślane fabuły. – Jakub Ćwiek
W świetnej kryminalnej powieści Anny Kańtoch jest co najmniej dwójka bohaterów, obok których nie można przejść obojętnie. Po pierwsze – Katowice, z całą swoją nieznaną reszcie Polski tajemniczością, po drugie – stara policjantka, której nijak nie można zaklasyfikować wedle stereotypów. Lubię to! – Anna Dziewit-Meller
Nie boję się powiedzieć, że Kańtoch otwiera nowy rozdział polskiego kryminału. Jeszcze nikt taki jak Krystyna Lesińska nie prowadził tak nieoczywistego śledztwa, w którym tajemnica goni tajemnicę. Rewelacyjna nowość! – Leszek Koźmiński, blog Kryminalna Piła
Ile razy można wyprowadzić wszystkich w pole i zacząć od nowa? Za którym dopadnie nas mroczna przeszłość? Kto jest ofiarą? Są tu nie tylko świetne postaci i intryga – bohaterem książki jest też Górny Śląsk, który Anna Kańtoch czuje i rozumie. – Adam Szaja, smakksiazki.pl
Anna Kańtoch (ur. 1976), z wykształcenia orientalistka, autorka książek fantastycznych oraz kryminalnych. Pięciokrotna laureatka Nagrody im. Janusza A. Zajdla, w 2013 roku wyróżniona także Nagrodą Literacką im. Jerzego Żuławskiego za powieść Czarne. Łaska, jej pierwsza książka pozbawiona elementów fantastycznych, została nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru oraz zdobyła nagrodę Kryminalna Piła. Kolejna, Wiara, otrzymała podczas Międzynarodowego Festiwalu Kryminału 2018 Nagrodę Specjalną im. Janiny Paradowskiej.
Tytuł: Wiosna zaginionych
Autor: Anna Kańtoch
Premiera: 30 września 2020
- Historia jednej z największych mistyfikacji w historii Doliny Krzemowej, gdy biotechnologiczny start-up o nazwie Theranos, wymyślony przez Elizabeth Holmes, miał zrewolucjonizować rynek badań krwi. Udało się przekonać inwestorów, ale technologia nie działała… O tym już inwestorzy nie wiedzieli.
- Autor, dwukrotny laureat nagrody Pulitzera, przeprowadził wnikliwe śledztwo dziennikarskie, by dotrzeć do prawdy o Theranosie
- Jedna z najlepszych książek 2018 roku według: NPR, „New York Times Book Review”, „Inc.”, „Time’a”, „Wall Street Journal” i „Washington Post”
Porywająca historia ogromnego oszustwa, opowieść o ambicji i nieposkromionej pysze.
Założycielka i prezeska Theranos, Elizabeth Holmes, była powszechnie uważana za Steve’a Jobsa w spódnicy. Rzuciła studia, a jej firma miała w 2014 roku zrewolucjonizować przemysł medyczny dzięki maszynie, która znacznie usprawniłaby badanie krwi. Inwestorzy oszaleli: podczas kampanii finansowania wyceniono Theranosa na kwotę 9 miliardów dolarów, a wartość udziałów samej Holmes wynosiła 4,7 miliarda. Był tylko jeden problem: technologia nie działała.
Założenie technologiczne, które leżało u jego podstaw – że najważniejsze informacje zdrowotne można wyczytać z jednej kropli krwi przy użyciu przenośnego urządzenia – okazało się kłamstwem.
Pełna historia zapierającego dech w piersiach rozkwitu i równie szokującego upadku wartego kilka miliardów dolarów start-upu w dziedzinie biotechnologii. Relacja autorstwa nagradzanego dziennikarza, który jako pierwszy dotarł do sedna tej historii i opowiedział ją do końca, mimo nacisków ze strony charyzmatycznej założycielki i gróźb jej prawników.
Prawa do ekranizacji kupił Netflix – w roli głównej wystąpi Jennifer Lawrence.
„Opowieść o jednym z największych oszustw w Dolinie Krzemowej to nie do końca klasyk o chęci dorobienia się kosztem innych. Poznając historie pracowników Theranosa, widzimy, że ambicje Elizabeth Holmes sięgały dalej: ona walczyła o rząd dusz i pozycję legendy świata tech. Theranos miał być firmą-sektą ze ślepo oddanymi pracownikami. Przeszkodziła w tym słabość samego produktu i mocne charaktery tworzących go ludzi – to ich relacje są najmocniejszym punktem tego thrillera, który wydarzył się naprawdę”. – Karolina Wasielewska, girlsgonetech.pl, autorka książki reportażowej „Cyfrodziewczyny”
O autorze:
John Carreyrou jest dwukrotnym laureatem nagrody Pulitzera oraz dziennikarzem śledczym „Wall Street Journala”. Jego dociekliwość i konsekwencja, z jaką opisał historię Theranosa, zostały docenione, kiedy autorowi przyznano nagrodę George’a Polka w kategorii dziennikarstwo ekonomiczne, nagrodę Geralda Loeba za Wybitne Dziennikarstwo Ekonomiczne i Finansowe w kategorii dziennikarstwo śledcze oraz nagrodę Barlett & Steele Silver Award za dziennikarstwo śledcze w biznesie. Jego książka Zła krew otrzymała tytuł najlepszej książki biznesowej roku przyznawany przez „Financial Times” & McKinsey.
Tytuł: Zła krew
Autor: John Carreyrou
Przekład: Maria Jaszczurowska
Premiera: 22 września 2020
- Bestseller z listy New York Timesa
- Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami powieść o 12-letnim chłopcu, który jako jedyny ocalał z katastrofy samolotu
- Historia dorastania, wielowarstwowy portret rodziny i poruszający obraz tego, jak można odzyskać nadzieję po przeżytym dramacie
Rzadki przykład powieści, która łamie serce, a później skleja je na nowo, a podczas lektury zmienia czytelnika na lepsze. To książka o drobnej, ale znaczącej różnicy między utrzymywaniem się przy życiu a cieszeniem się nim w pełni. – Jodi Picoult
Któż nie chciałby ocaleć z katastrofy? Ale czy każdemu udałoby się przetrwać? Ann Napolitano pisze o zdejmowaniu masek, które chronią przed zranieniem, budowaniu od nowa codziennego porządku, o przywiązaniu do życia wbrew samotności, zwątpieniu. I robi z tej historii wciągającą psychologiczną opowieść utkaną z poruszajacych drobiazgowych opisów zwyczajnych sytuacji. – Marta Strzelecka
Dwunastoletni Edward, jego ukochany starszy brat, rodzice i 183 innych pasażerów wsiadają do samolotu do Los Angeles. Wśród nich jest geniusz z Wall Street, dziewczyna próbująca pogodzić się z nieoczekiwaną ciążą, ranny weteran powracający z Afganistanu i kobieta uciekająca przed nadmiernie kontrolującym ją mężem. W połowie drogi samolot się rozbija. Tylko Edward przeżywa katastrofę.
Jego historia przykuwa uwagę mediów i społeczeństwa, ale on sam nie umie sobie znaleźć miejsca w świecie bez rodziny. Ma wrażenie, że jakaś jego cząstka na zawsze została ponad chmurami. Serwisy informacyjne i media społecznościowe potęgują cierpienie. Złamany i przerażony Edward musi zmagać się z traumą i niespodziewaną popularnością. Pewnego dnia jednak dokonuje odkrycia, które pomoże mu znaleźć odpowiedzi na najważniejsze pytania: skąd czerpać siłę, by wstać z łóżka, kiedy straciło się dosłownie wszystko? Jak znowu poczuć się bezpiecznie? Czy życie po katastrofie może odzyskać sens?
Historia dorastania, wielowarstwowy portret rodziny i zapierający dech w piersiach obraz tego, jak złamane serce na nowo uczy się kochać.
Mistrzowskie studium napięcia, żałoby i woli przetrwania. Przejmująca powieść o odnajdowaniu sensu życia w najbardziej mrocznych okolicznościach. – „New York Times”
Piękna, wciągająca historia o tajemnicy, stracie i cudach. Drogi Edwardzie to opowieść o przetrwaniu, ale przede wszystkim o życiu, którym warto się cieszyć. – Emma Donoghue, autorka powieści Pokój
Ann Napolitano jest pisarką, redaktorką magazynu literackiego „One Story” i wykładowczynią. Studiowała na Uniwersytecie Nowojorskim, tam też później wykładała literaturę piękną, a w Brooklyn College uczyła warsztatu pisarskiego. Drogi Edwardzie to jej trzecia powieść, która szturmem podbiła serca czytelników. Tuż po premierze znalazła się na drugim miejscu listy bestsellerów „New York Timesa”, a prawa do jej tłumaczenia kupili wydawcy z piętnastu krajów.
„To ci się przydarzyło zupełnie bez powodu, Eddie. Mogłeś umrzeć, a jakoś przeżyłeś. Głupie szczęście i tyle. Nikt cię do niczego nie wybrał. To znaczy, że możesz robić, co ci się żywnie podoba”
Tytuł: Drogi Edwardzie
Autor: Ann Napolitano
Przekład: Ewa Borówka
Premiera: 2 września 2020
- Nowe wydanie najlepszej na rynku biografii Agnieszki Osieckiej – artystki, poetki, matki, żony, kochanki, dziennikarki i celebrytki czasów PRL-u;
- Liczne wspomnienia przyjaciół Osieckiej, fragmenty jej pamiętników, opowiadań i wierszy, a także archiwalne zdjęcia wykonane przez nią samą;
- Książka odkrywa nieznane fakty i przypomina te, które zatarł czas;
- W grudniu 2020 na antenie TVP serial o Osieckiej z Magdaleną Popławską i Elizą Rycembel w rolach głównych.
Najlepszy z dotychczasowych portret Agnieszki Osieckiej – artystki, poetki, matki, żony, kochanki, dziennikarki i ówczesnej celebrytki PRL-u.
Nie jest to jednak typowa biografia. Zawiera liczne wspomnienia przyjaciół Osieckiej, fragmenty jej pamiętników, opowiadań i wierszy, a także archiwalne zdjęcia wykonane przez samą Osiecką. Odkrywa nieznane fakty i przypomina te, które zatarł czas.
Agnieszka Osiecka urodziła się w rodzinie, dla której kultura była jak powietrze. W ich domu spotykała się śmietanka towarzyska – może dlatego we wczesnej młodości zaczęła pisać pamiętnik (fikcyjny, w co nie chcieli wierzyć rodzice). Gdy ojciec opuścił ją i matkę, wszystko runęło: później to jego obwiniała za swój brak pokory.
Zofia Turowska zebrała bardzo różnorodny materiał, a pisząc bezpretensjonalnie, nie wkracza w zbędne dywagacje. Pokazuje Osiecką pełną życia, wolną, niedającą się ograniczać konwenansom, lecz historie licznych perypetii miłosnych, skandali, związków małżeńskich i partnerskich opisuje z wyczuciem i dyskrecją.
„Są ludzie, których nie umiemy opowiedzieć…” – twierdziła Osiecka. Turowskiej udało się jednak opowiedzieć Agnieszkę. Dla kochających poezję – pozycja obowiązkowa. Dla nieprzekonanych – tym bardziej.
Na antenie TVP od grudnia będzie można obejrzeć serial w dużej mierze oparty na Osieckiej. Nikomu nie żal pięknych kobiet – w gwiazdorskiej obsadzie.
Autorka:
Zofia Turowska – absolwentka wydziału dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Dziennikarka „Magazynu Filmowego”, łódzkiego oddziału „Trybuny Ludu”, Łódzkiego Ośrodka Telewizyjnego i Krajowej Agencji Wydawniczej. Członkini ZAiKS. Autorka sagi rodziny Onyszkiewiczów „Gniazdo”; współautorka kultowego reportażu – dokumentu o wydarzeniach w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku „Kto tu wpuścił dziennikarzy?”, faktograficznych powieści: o łódzkiej Szkole Filmowej „Filmówka” oraz Zespole Filmowym TOR, biograficznej opowieści Beaty Tyszkiewicz „Nie wszystko na sprzedaż”. Dla Marginesów napisała opowieść o Zofii Nasierowskiej „Fotobiografia”, biografię Janusza Majewskiego, a także otoczyła literacką opieką książkę Magdaleny Zawadzkiej „Gustaw i ja”. Przygotowuje biografię Gustawa Holoubka.
Tytuł: Osiecka. Nikomu nie żal pięknych kobiet
Autorka: Zofia Turowska
Gatunek: biografia
Premiera: 30.09.2020
- Prawdziwa historia Witolda Pileckiego i jego misji w obozie koncentracyjnym Auschwitz;
- Oryginalne i dalekie od hagiografii spojrzenie na polskiego bohatera i jego dokonania;
- Laureat nagrody za najlepszy komiks historyczny roku 2019 we Francji.
Gaetan Nocq – francuski rysownik, malarz i autor komiksów – zafascynowany postacią rotmistrza Pileckiego postanowił stworzyć powieść graficzną poświęconą polskiemu bohaterowi, który we wrześniu 1940 roku przeniknął do Auschwitz jako Tomasz Serafiński. Zadaniem, które wyznaczyło mu Polskie Państwo Podziemne było zorganizowanie w obozie ruchu oporu i oczekiwanie na sygnał do rozpoczęcia tam powstania.
Zagrożony dekonspiracją Pilecki uciekł z obozu w kwietniu 1943 roku. Do wybuchu powstania nie doszło, ale przez cały czas spędzony w Auschwitz pisał raporty o warunkach przetrzymywania więźniów i zbrodniach tam popełnianych. Był jedną z pierwszych osób, które dały światu znać o niewyobrażalnym horrorze, jaki miał miejsce w obozach zagłady.
„Raport W” został uznany we Francji najlepszym komiksem historycznym 2019 roku. Otrzymał również pierwsze wyróżnienie specjalne w historii nagrody im Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego (przyznaje się ją wybitnym publikacjom poświęconym dziejom Europy Środkowo-Wschodniej i jej relacjom z Polską).
Autor:
Gaétan Nocq. Urodzony w 1968 roku rysownik, malarz, autor powieści graficznych. Studiował na uczelni artystycznej w Paryżu, ale prawdziwą szkołą zawodu było dla niego podróżowanie po Francji oraz świecie i tworzenie ilustrowanych dzienników z tych wypraw. Przed „Raportem W” opublikował komiksy „Soleil brûlant en Algérie” (2016) oraz „Capitaine Tikhomiroff” (2017), w których również opowiadał o ludziach uwikłanych w historię. Uczy projektowania graficznego w szkole Olivier de Serres w Paryżu.
Tytuł: Raport W. Opowieść rotmistrza Pileckiego
Autor: Gaetan Nocq
Przekład: Krzysztof Umiński
Gatunek: historyczny
Premiera: 30.09.2020
Materiały Prasowe: Wydanictwo Marginesy