„Panna Młoda” to pierwsza część trylogii Róża Pustyni. Napisała ją Nike Farida – Polka, która wychowywała się w Libii.
Ta książka nie ma głównego bohatera. Opowiada ona o losach wielu osób, których ścieżki splatają się w Libii: wśród nich jest małżeństwo z Polski, które przeprowadziło się do arabskiego kraju w poszukiwaniu lepszego życia, nastolatka, której rodzice przeżywają w związku kryzys a ona sama nie może zdecydować się, z którym chce być chłopakiem, porzucona przez kochanka Żydówka, zakochany w niej od wielu lat mężczyzna, tęskniąca za wnuczką babcia z Polski, Arab zaangażowany w działalność terrorystyczną oraz romansujący z Polką współpracownik Kaddafiego. Ponadto, akcja toczy się w różnych zakątkach świata, poza Libią m.in. w Polsce, Izraelu, Włoszech, Ameryce i Egipcie.
„Panna Młoda” to jednak coś więcej, niż kolejna pełna skomplikowanych relacji interpersonalnych książka dla kobiet. Przedstawione koleje życia bohaterów są ciekawe, a poza tym wydają się być prawdopodobne, dzięki czemu fabuła zyskuje na wiarygodności. Jest to także lektura, w której czuć atmosferę danego miejsca: czytając, łatwo wyobrazić sobie meczet, z którego dobiega nawoływanie muezzina, gorąc i bezkres pustyni, szarość komunistycznej codzienności w PRLu. Poza tym, autorka przemyca wiele ciekawych informacji na temat kuchni, zwyczajów, zabytków oraz historii opisywanego miejsca. Dzięki temu można obserwować bohaterów w szerszej, bo społeczno-kulturowej perspektywie, a także czegoś się nauczyć.
Wyzwaniem dla czytelnika mogą być zmieniające się miejsce oraz czas akcji w każdym z rozdziałów. Ich tytuły z kolei nawiązują do innych książek, filmów, mitów i znanych w kulturze motywów. „Panna Młoda” to książka, w której dostrzega się erudycje autorki. Dzięki temu lektura staje się nie tylko rozrywką, ale również okazją, by się czegoś ciekawego dowiedzieć.
Recenzowała Justyna Janusz
„Panna Młoda”
Nike Farida
Prószyński i S-ka