To kwestia zmiany pokoleniowej. Wystarczająco dużo muzyki klasycznej, jazzowej i rockowej współistniało ze sobą w osmozie w ostatnich dekadach, by granice między tymi gatunkami zaczęły się zacierać. Krajobraz współczesnej sceny muzycznej jest dzięki temu zdecydowanie inny niż kiedyś – deklaruje Richard Reed Parry w serwisie Sinfini Music. Dlatego nikogo nie dziwi, że choć na co dzień gra w słynnej grupie rockowej Arcade Fire, 15 września zaprezentuje na festiwalu Sacrum Profanum kompozycje ze swego eksperymentalnego albumu „Music For Heart and Breath”.
Cztery płyty nagrane przez kanadyjską formację w ostatniej dekadzie zdefiniowały na nowo pojęcie muzyki alternatywnej. Rockowa energia jest w przypadku Arcade Fire jedynie podstawą tworzonego przezeń brzmienia – a resztę przestrzeni wypełniają zarówno echa amerykańskiego folku, jak i europejskiej muzyki klubowej. Jednym z architektów tej karkołomnej konstrukcji dźwiękowej jest Richard Reed Parry, który bez problemu sięga po tak różne instrumenty, jak gitara, kontrabas, akordeon, klawisze czy perkusja.
– Najpierw nauczyłem się grać na fortepianie. Ale należę do ludzi, którzy nie potrafią się za długo skupić na jednym zajęciu. Dlatego opanowałem grę na kilku instrumentach, choć tylko na pewnym poziomie. Mogę więc komponować pisząc nuty, ale też grając na fortepianie, gitarze czy na kontrabasie. Choć nie jestem wykształconym aranżerem, mam za to naturalnie elastyczny umysł – podkreśla w serwisie Drowned In Sound.
Dorastając w muzycznej rodzinie, Parry odebrał klasyczne wykształcenie, a jego pierwszą fascynacją okazała się być elektroakustyka. Pod wpływem studiów na Concordia University w Montrealu, gdzie poznał twórczość Johna Cage’a czy Steve’a Reicha, postanowił poeksperymentować z dźwiękiem mocniej niż w Arcade Fire. Tak narodził się projekt Belle Orchestre. Post-rockowe brzmienie formacji otworzyło artystę na jeszcze śmielsze pomysły. Najmocniejszym tego wyrazem okazały się solowe występy Parry’ego podczas festiwalu All Tomorrow’s Parties w 2012 roku, kiedy kuratorem imprezy byli jego koledzy z grupy The National.
– Elektroakustyka sprawiła, że całkowicie odciąłem się od fizycznego kontaktu z muzyką. A przecież zawsze fascynowały mnie rzeczy odbierane instynktownie, które potrafiły zawładnąć moim ciałem. Słuchając abstrakcyjnych dźwięków podczas studiów, czułem się oderwany od tego, co było tu i teraz. Dlatego zacząłem się zastanawiać jaką mógłbym stworzyć najbardziej fizyczną muzykę z możliwych – opowiada w serwisie Line Of Best Fit.
Tak narodził się pomysł na „Music For Heart and Breath”. Podczas wykonywania kompozycji każdy z muzyków gra w sposób zsynchronizowany ze swym oddechem lub z biciem swego serca. Wygląda to ekscentrycznie: kiedy skrzypek wydobywa ze swego instrumentu dźwięk – bierze głęboki wdech, w tym samym czasie pianista ma na uszach lekarski stetoskop i wsłuchuje się w puls swego krwiobiegu.
– To prawdziwe wyzwanie dla muzyków. Jednym uchem trzeba nasłuchiwać jakie dźwięki dobiegają ze stetoskopu, drugim –słuchać tego, co się gra samemu i co grają inni muzycy wokół nas, a do tego czytać nuty. Musi się więc mieć mocno podzieloną uwagę – podkreśla kompozytor w Sinfini Music.
Niezwykłą muzykę zarejestrowaną na płycie „Music For Heart and Breath” usłyszymy w Krakowie w wykonaniu Parry’ego z udziałem wyjątkowych gości – nowojorskiego zespołu yMusic i kolegów z The National – Bryce’a i Aarona Dessnerów.
Sacrum Profanum to międzynarodowy projekt, który zyskał status jednego z najciekawszych wydarzeń muzycznych Europy. Prezentuje muzykę XX wieku i najnowszą, łączy muzykę poważną z innymi nurtami. Co roku program koncentruje się na twórczości kompozytorów z innego kraju lub grupy krajów. Jego rangę buduje udział: z jednej strony – najlepszych zespołów wykonujących muzykę współczesną, m.in. Ensemble Modern, Ensemble intercontemporain, Klangforum Wien, z drugiej – gwiazd światowej sceny alternatywnej m.in. Aphex Twina, Jónsiego, Kraftwerk, Jonny’ego Greenwooda, Adriana Utley’a (Portishead), Toma Verleine’a (Television), Willa Gregory’ego (Goldfrapp). Prestiż festiwalu podkreśla obecność na koncertach twórców uznawanych za ikony muzyki – w 2011 r, Steve Reich – mistrz minimalizmu świętuje swoje 75. urodziny właśnie w Krakowie. Festiwal zdobył najpoważniejsze polskie nagrody i wyróżnienia. Zyskał też status jednego z najciekawszych wydarzeń muzycznych Europy. Festiwal został wpisany do oficjalnego kalendarza Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej. W 2011 r, po raz pierwszy w historii, amerykańską edycję festiwalu zapowiadał wspólny koncert muzyki Steve’a Reicha i Krzysztofa Pendereckiego, zorganizowany w jednej z najbardziej prestiżowych sal koncertowych świata – Alice Tully Hall nowojorskiego Lincoln Center. Festiwal, rekomendowany m.in. przez prestiżowe magazyny muzyczne świata m.in. Gramophone, telewizję Mezzo, The Wall Street Journal i BBC Music Magazine, cieszy się uznaniem krytyków i publiczności. Festiwalowe wydarzenia relacjonuje co roku ponad 160 dziennikarzy z Polski i zagranicy. Dyrektorem artystycznym Festiwalu jest Filip Berkowicz. Więcej na: www.sacrumprofanum.com
Krakowskie Biuro Festiwalowe to wiodąca polska instytucja realizująca najważniejsze wydarzenia kulturalne w skali kraju i Europy. Organizuje prestiżowe festiwale: Misteria Paschalia i Sacrum Profanum, jest także promotorem takich projektów kulturalnych jak: Festiwal Muzyki Filmowej, Międzynarodowy Festiwal Kina Niezależnego PKO OFF CAMERA, cykl Opera Rara, czy literacki Festiwal Conrada. KBF jest także wydawcą magazynu „Karnet”, operatorem Centrum Kongresowego ICE Kraków oraz Krakow Film Commission, a także operatorem wydarzeń kulturalnych w TAURON Arenie Kraków. Dodatkowo administruje punktami sieci informacji miejskiej InfoKraków oraz prowadzi portale tematyczne tj. Krakow.travel, czy Kids In Kraków. Więcej na: www.biurofestiwalowe.pl