Kulturatka.pl - wydarzenia kulturalne w Krakowie
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
  • Główna
  • Teatr
    • Spektakle
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Kino
    • Repertuar
  • Muzyka
    • koncerty
    • Wydarzenia
  • Sztuki Wizualne
    • Wernisaże
    • Wydarzenia
    • Wystawy
  • Literatura
    • Premiery
    • Wydarzenia
    • Zapowiedzi
    • Wywiady
  • Misz-masz
    • Okiem Kulturatki
    • Recenzje
    • Promocje
  • Dla dzieci
  • Konkursy
    • Teatr
    • Kino
    • Literatura
    • Muzyka
    • Rozmaite
Kulturatka.pl - wydarzenia kulturalne w Krakowie
  • Główna
  • Teatr
    • Spektakle
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Kino
    • Repertuar
  • Muzyka
    • koncerty
    • Wydarzenia
  • Sztuki Wizualne
    • Wernisaże
    • Wydarzenia
    • Wystawy
  • Literatura
    • Premiery
    • Wydarzenia
    • Zapowiedzi
    • Wywiady
  • Misz-masz
    • Okiem Kulturatki
    • Recenzje
    • Promocje
  • Dla dzieci
  • Konkursy
    • Teatr
    • Kino
    • Literatura
    • Muzyka
    • Rozmaite
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
Kulturatka.pl - wydarzenia kulturalne w Krakowie
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
Home subiektywnie Recenzje

Mięso, wszystko mięso – „Szyc” w Teatrze Barakah

przez Monika Matura
7 listopada 2015
w Recenzje, Teatr, subiektywnie
0
0
udostępnień
202
wyświetleń
Share on FacebookShare on Twitter

Teatr Barakah - SzycŻycie może być postrzegane w różny sposób. Na  różny sposób można je także przeżywać i zupełnie różne mogą być jego sensy. Dlaczego by więc nie sprowadzić go do jedzenia, wydalania i zamążpójścia? A gdzieś pobocznie może jeszcze wzdęć?
Jest ich czwórka. Matka, ojciec, córka i zięć. Choć w zasadzie nie od początku. Rodzina Szyców bowiem ma dopiero w planie wydać córkę za mąż, jakoś tak się jednak dzieje, że pomimo atrakcyjnej powierzchowności chętni się nie zjawiają. Do czasu, aż na drodze Szeprahci (Monika Kufel) zjawia się ten jedyny, choć niekoniecznie wymarzony Czerhes (Karol Śmiałek). Na życie rodziny Szyców składa się przede wszystkim zaspokajanie podstawowej czynności, jaką jest spożywanie. Wokół niego oscylują również rodzinne rozmowy. Szeprahci śpiewa nawet piosenkę pochwalną ku czci frytki, z którą chętnie wzięłaby ślub.

Nie bez przyczyny spektakl rozpoczyna scena spożywania obiadu, tą samą sceną zostanie on zakończony. Tym samym stając się niejako klamrą spinającą całość. Na jedzeniu jednak się nie kończy. Liczy się także pieniądz. Wszystko jest tutaj przeliczane na pieniądze i mięso. Również człowiek, a może właśnie przede wszystkim człowiek. Jednostka staje się mięsem, które można i należy wycenić. I tak zięć dołącza do rodziny, po dość zabawnej scenie targowania o to, ile otrzyma za pozbawienie córki statusu panny.

Toczącym się wydarzeniom towarzyszy muzyka skomponowana przez Renatę Przemyk, uzupełniona o wyśpiewane przez aktorów słowa piosenek. Wszystko to składa się, na pozornie tylko zabawną scenkę rodzajową. W większości przyjdzie nam oglądać prozaiczne czynności, które mają w sobie coś instynktownego, zwierzęcego. Co rusz próbujący nas wciągnąć w interakcję aktorzy sprawiają, że czujemy, jakbyśmy i my brali udział w tej szalonej maskaradzie. Maskaradzie, której bohaterowie zdają się być odarci z masek. Nawet śmierć nie jest patetyczna, łożem śmierci staje się muszla klozetowa, a ostatnimi słowami swojski okrzyk – kiełbasy! Ot zdawać by się mogło, że  jak to kto żył, tak umiera. Wulgarny język bawi, choć jest to śmiech skrywany, niepewny, nie wiemy bowiem jak naprawdę powinniśmy się zachować. Oparty na dramacie Hanocha Levina spektakl, to także zabawa ze stereotypem Żyda, który zawsze chce zarobić.

„Szyc” budzi we mnie wiele uczuć, czasami skrajnych. Gdzieś tam fascynację, innym razem pewien rodzaj odrazy. Takie są chyba cechy sztuki? Nie wiem czy prawdziwej i nie wiem czy genialnej. Na pewno jednak takiej, na którą chce się patrzeć i w którą chce się zagłębiać. Reszta to sprawa drugorzędna.

Spektakl obejrzany w ramach 40. Krakowskich Reminiscencji Teatralnych

Recenzowała: Monika Matura

Tytuł: „Szyc” Teatr Barakah

Obsada: Lidia Bogaczówna, Monika Kufel, Karol Śmiałek, Paweł Sanakiewicz

Reżyseria: Ana Nowicka

Autor:  Hanoch Levin, tłumaczenie: Michał Sobelman, muzyka: Renata Przemyk, choreografia: Iwona Olszowska, realizacja, produkcja muzyczna: Piotr „Lala” Lewicki, scenografia: Lesław Kostka

Tags: Teatr BarakahSzyc40. krakowskie reminiscencje teatralne
Poprzedni post

„Demon” w ramach studenckiego nocnego klubu filmowego w kinie pod baranami

Następny post

Zespół Pora Wiatru

Monika Matura

Monika Matura

Na początku była muzyka i książki, co było pierwsze - nie pamiętam. Później dołączył do nich film i gry, a na końcu teatr. I tak mi zostało do dzisiaj :).

Następny post
Zespół Pora Wiatru

Zespół Pora Wiatru

Facebook Instagram LinkedIn

O NAS

Jesteśmy pasjonatami, których łączy kultura: literatura, krakowskie teatry, kina, koncerty, galerie, muzea... i wiele wiele innych.



Publikujemy, patronujemy, szerzymy, głosimy o KULTURZE i KULTURĘ. Nic w Krakowie się nie zdarzy bez czujnego oka KULTURAtki!



prezes@kulturatka.pl

  • GŁÓWNA
  • O NAS
  • REDAKCJA
  • WSPÓŁPRACUJEMY
  • PROJEKTY
  • PATRONUJEMY
  • NAPISZ DO NAS
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
  • Główna
  • Teatr
    • Spektakle
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Kino
    • Repertuar
  • Muzyka
    • koncerty
    • Wydarzenia
  • Sztuki Wizualne
    • Wernisaże
    • Wydarzenia
    • Wystawy
  • Literatura
    • Premiery
    • Wydarzenia
    • Zapowiedzi
    • Wywiady
  • Misz-masz
    • Okiem Kulturatki
    • Recenzje
    • Promocje
  • Dla dzieci
  • Konkursy
    • Teatr
    • Kino
    • Literatura
    • Muzyka
    • Rozmaite

© 2021 JNews - Premium WordPress news & magazine theme by Jegtheme.

Nasza strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. dowiedz się więcej

Nasza strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych.
Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb.
Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.

Zamknij