Henning Mankell, „Grząskie piaski”
Przekład: Ewa Wojciechowska
Premiera 18/11/2015
Autobiograficzna książka twórcy Kurta Wallandera.
Henning Mankell miał sześćdziesiąt sześć lat, kiedy dowiedział się, że ma raka płuc. Grząskie piaski są zapisem myśli, które towarzyszyły mu od czasu postawienia diagnozy do momentu remisji, galerią pałacu wspomnień. Autor przypomina sobie ludzi, zjawiska, dzieła sztuki, miejsca i zdarzenia z przeszłości, które pojawiają się w jego głowie podczas oswajania myśli o możliwej śmierci. Książka jest historią o tym, że człowiek nigdy nie pozbędzie się lęku. O tym, że najtrudniejsza w umieraniu jest samotność.I o tym, że trzeba mieć odwagę, by umrzeć, ale i odwagę, by żyć.
Cezary Łazarewicz, „Elegancki morderca”
Premiera 18/11/2015
Jedna z najgłośniejszych historii kryminalnych powojennej Polski. Reportaż o zbrodni, słynnym procesie i paradoksach PRL-u.
Elegancki morderca to przydomek, jaki nadano najsłynniejszemu mordercy pierwszej powojennej dekady, Władysławowi Mazurkiewiczowi. Znajomi i sąsiedzi mówili o nim, że dobrze wychowany, kulturalny, uczynny, taki wrażliwy – często jeździł na grób swojego pieska, posadził tam nawet kwiaty. Była żona – że dobry i miły, usłużny i uważający. Na zdjęciach z prokuratorskich akt wygląda jak filmowy amant. Ciemne, zaczesane \do góry włosy, wyniosła mina bez cienia uśmiechu; biała koszula, krawat, dobrze skrojona ciemna marynarka. Zajmował się szeroko pojętymi interesami, ale nikt dokładnie nie wiedział, z czego tak naprawdę żyje. Krążyły pogłoski, że w czasie wojny kolaborował z gestapo, przypuszczano, że współpracuje z UB, co zapewniało mu nietykalność.
Podczas śledztwa oskarżono go o sześć morderstw. Być może było ich znacznie więcej… Jak to się stało, że mógł działać bezkarnie przez tak długi czas? Jego proces przeszedł do historii jako farsa. Pisał o nim Lucjan Wolanowski, pisał Marek Hłasko. Uwagę poświęcił mu nawet amerykański tygodnik Time. Cezary Łazarewicz rekonstruuje zbrodnie i proces Mazurkiewicza, znakomicie osadzając narrację w realiach tamtych lat i wskazując na absurdy stalinowskiego reżimu.
Greg Grandin „Imperium konieczności. Niewolnictwo, wolność i oszustwo w Nowym Świecie”
Przekład: Paweł Lipszyc
Premiera 18/11/2015
Znakomicie napisana opowieść Grandina o istocie przemysłu niewolniczego to lektura obowiązkowa – Toni Morrison, laureatka literackiej Nagrody Nobla.
Rok 1805. Kapitan Amasa Delano, przesiąknięty wolnościowym ideami przeciwnik niewolnictwa, wchodzi na pokład jednego z wielu błąkających się w tym czasie u wybrzeży Ameryki Południowej hiszpańskich statków niewolniczych. We wspomnieniach zanotował, iż momentalnie znalazł się wśród dziesiątek czarnoskórych niewolników, których rozgwar przyjemnie koił jego uszy. Tymczasem ci, których wziął za pokornych niewolników, dwa miesiące temu wyrżnęli załogę statku i de facto przejęli nad nim władzę, pozostawiając kapitana w charakterze marionetki. Kiedy prawda wyszła na jaw Delano, mimo swoich idealistycznych poglądów, wraz ze swoimi ludźmi wzięli niesłychanie brutalny odwet na buntownikach. Ta historia stała się punktem wyjścia do niepokojącej opowieści o niewolnictwie, granicach ludzkiej wolności oraz różnicach między teoretycznym a faktycznym poparciem dla politycznych projektów wolności i równości.
Materiały prasowe W.A.B.
