Koncert 3moonboys i Panos From Komodo
W najbliższą sobotę w Krakowie odbędzie się koncert zespołu 3moonboys (Polska-Bydgoszcz) i Panos From Komodos (Islandia). Impreza jest promocją wydawnictwa pt. „Linia nr 8”, które składa się z części muzycznej i pisanej. Obie tworzą integralną całość i tworzą historię o życiu jako podróży tramwajem od pętli do pętli. Płyta powstała w ramach polsko-islandzkiego projektu liberackiego Brumba – Jedność słowa z przestrzenią zapisu. Cykl wydawnictw liberackich.
Koncert odbędzie się w 28 listopada o godz. 20.00 w klubie Alchemia przy ul. Estery 5 w Krakowie. Podczas koncertu będzie możliwość kupienia płyty „Linia nr 8”. Zapraszamy.
O płycie Linia nr 8
– Jeśli kopnąć ósemkę w głowę na tyle mocno, że przewróci się na bok, wówczas trasa staje się nieskończenie długa. Wyobraziliśmy sobie pasażera, który wsiada do tramwaju ze słuchawkami na uszach i książką w ręku. Zajmuje miejsce przy oknie, otwiera lekturę w zaznaczonym miejscu i włącza muzykę. Podróży towarzyszą słowa i ścieżka dźwiękowa. Być może książka w pewnym momencie wyczuwa, ze jest czytana. Być może pasażer zorientował się właśnie, że jest wymyślany – mówi Marcin Karnowski, literat i muzyk, członek zespołu 3Moonboys oraz autor konceptu Linia nr 8.
Na historię, którą opowiadają 3moonboys i Panos From Komodo składają się: słowa, dźwięki, muzyka i fizyczny wymiar publikacji. Przenikaniu dyscyplin towarzyszy spotkanie różnych typów wrażliwości: polskiej (3mooboys) i islandzkiej (Panos From Komodo). Część muzyczna jest dopełnieniem części epickiej i lirycznej którym partneruje materialność czegoś, co roboczo można nazwać okładką. Zespoły zaprosiły czytelnika na przejażdżkę tramwajem. Na trasie czeka go wiele niespodzianek, do których kluczem są: płyta umieszczona w środku blaszanego pudełka, opowiadanie będące fragmentem i całością jednocześnie, oraz wizualne i dotykalne walory wydawnictwa. Autorem konceptu i części tekstowej jest Marcin Karnowski.
Sesja muzyczna odbyła się w Polsce w dniach 20-28 czerwca 2015 r. Nagrania zrealizowano w Bydgoszczy, na strychu Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej oraz w tramwaju linii nr 8.
Wydawnictwo było promowane na wspólnych koncertach 3moonboys i Panos From Komodo w Oslo, Reykjaviku i w Bydgoszczy. Ostatnim miastem, w którym odbędzie się koncert obu zespołów będzie Warszawa. Impreza odbędzie się dzień po koncercie w Krakowie – 29 listopada.
Płyta „Linia nr 8” powstała w ramach polsko-islandzko-norweskiego projektu Brumba – Jedność słowa z przestrzenią zapisu, który promuje liberaturę. W realizację przedsięwzięcia zaangażowani są Fundacja Vlepvnet, norweskie niezależne centrum kultury Hausmania oraz islandzka Tysgalleri. Wsparcia udziela również Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. To pierwszy tego typu projekt artystyczny na skalę międzynarodową. Projekt realizowany jest od kwietnia do końca grudnia 2015 roku.
W ramach projektu Brumba powstało jeszcze jedno dzieło liberackie – „Semiografia” Moniki Aleksandrowicz. Spotkanie z artystką odbędzie się 9 grudnia w Krakowie.
Brumba to również warsztaty artystyczne, które miały miejsce w Polsce, Islandii i Norwegii.
O liberaturze
Liberatura to rodzaj literatury, która z równą czułością traktuje zarówno tekst jak i jego fizyczną postać. Sztuka tego typu niweluje rozdzielność formy i treści, gdzie to, co zawierające jest jednocześnie tym, co zawarte i na odwrót. Materia książki współistnieje ze słowami w harmonijnej pełni i współdecyduje o znaczeniu.
Termin Liberatura (łac. liber – książka, wolny) pojawił się w Polsce w 1999 roku, gdy na łamach „Dekady Literackiej” Zenon Fajfer ogłosił esej-manifest Liberatura. Aneks do słownika terminów literackich.
Wydawnictwa liberackie, uwolnione od konwencji kodeksu, mogą opowiadać historie przy pomocy słów, krojów pisma, przestrzeni, tworzywa, kształtu, struktury dzieła, kolorów i rozmiarów czcionki, zintegrowanych z tekstem rysunków, fotografii, wszystkich tych elementów, które składają się na ciało książki. Często liberatura przyjmuje niekonwencjonalne formy: książka w butelce, luźne składki zamknięte w pudełku, trzy kodeksy zrośnięte grzbietami, dziesięciometrowa kartonowa ulica itp.
O Semiografii Moniki Aleksandrowicz
Książka, która zupełnie odbiega od tradycyjnych wydawnictw. Wydawnictwo zostało zbudowane na bazie złotych proporcji i litery Phi. W projekcie artystka zastosowała znaki graficzne, które odbiorca może łamać w różny sposób, przez co za każdym razem zmieniają swój kształt. Książka stanowi formę łamigłówki, do której Monika Aleksandrowicz dołączyła instrukcję. Idąc za wskazówkami, odbiorca zagina poszczególne kartki książki wzdłuż przerywanych linii i wpływając na jej kształt tworzy książkę, która staje się nowym obiektem. Poziome odbicie lustrzane tworzy specyficzną siatkę, będącą jednocześnie szablonem, według którego zbudowane zostały figury geometryczne, nawiązujące swym kształtem do figur niemożliwych. Niezbędna była tu najwyższa precyzja wykonania. Zastosowano oprawę szwajcarską, bez klejenia okładki do grzbietu książki. Umożliwia to pełne rozłożenie stron i bardziej dokładne „odczytanie” książki. Odbiorca wchodząc w relację z nią może poczuć się jak dziecko, odkrywając zależności i reguły nią rządzące. – Projektowaniem książek zajmuję się już od ponad 10 lat. Żadna z dotychczas zrealizowanych pozycji nie była tak skomplikowana i nie była technologicznie utopijna – mówi Monika Aleksandrowicz.
Książka wymagała myślenia całościowego. Każda drobna zmiana w projekcie pociągała za sobą inne. Bardzo ważne było pierwotne założenie. – Przewrotnie zastosowałam klasyczne, matematyczne środki do uzyskania niekonwencjonalnych rozwiązań. Zastosowanie liczby Phi do obliczeń proporcji – znanych już od starożytności i stosowanych w najróżniejszych dziedzinach, m.in. w takich jak architektura czy projektowanie, umożliwiło zbudowanie zaplanowanej formy książki – mówi Monika Aleksandrowicz.
Dopełnieniem wydawnictwa jest SUPLEMENT zawierający 14 niezależnych projektów poezji wizualnej. Książka ma wymiary 300 x 185,41 mm.
Monika Aleksandrowicz promowała już swoją książkę w Oslo i w Reykjaviku, w Bydgoszczy, we Wrocławiu. 28 listopada artystka będzie w Warszawie, a 12 grudnia w Krakowie.
Kilka słów o artystach
MONIKA ALEKSANDROWICZ
Malarka, grafik i twórca interdyscyplinarny, realizująca postawę estetyczną i filozoficzną nawiązującą do nurtu wrocławskiego konceptualizmu i minimalizmu. Projektantka wydawnictw poświęconych sztuce (m.in.: Stanisław Dróżdż „początekoniec”, Natalia LL „Opera Omnia”, „Bruno Schulz – Klisza Werk – Transgresiones”). W jej dorobku artystycznym znajduje się ponad 50 wystaw zbiorowych, sympozja poświęcone sztuce konceptualnej oraz ekspozycje indywidualne, które organizowane i prezentowane były w kraju i za granicą. Przez kilka lat związana z wrocławską grupą „Kontynuacja i Sprzeciw” i z Grupą artystyczną „7+”. Charakterystyczną cechą jej twórczości jest poruszanie tematu przekraczania granic czytelności dzieła sztuki oraz jego otwartość interpretacyjna często balansująca na krawędzi absurdu. Do znaczących prac w jej dorobku zaliczyć należy: instalację „Książka otwarta” 2010, „35 poematów na temat transformacji, czyli alter ego autora w podpunktach” 2009, „Wszystko na sprzedaż” 2011.
Więcej na:
www.artebuena.com
www.artebuena.eu
3MOONBOYS
Zespół istnieje od 11. lat. Gościł wielokrotnie na scenach krajowych i niekrajowych (Polska, Niemcy, Słowacja), na festiwalach muzycznych i niemuzycznych (Open’er, Off, Planet + Doc, Ha!wangarda, Tofifest, Animocje, SpaceFest, Slot Art Festival, Focus Festival, Festiwal Włóczykij i inne). Grupa angażuje się w rozmaite działania na styku dziedzin twórczych. Stąd udział w takich wydarzeniach, jak otwarcie Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu, granie na żywo do filmów z okresu niemieckiego ekspresjonizmu lub współczesnych krótkich animacji na festiwalu filmów animowanych Animocje.
W roku 2009 zespół wydał płytę (16), która miała być muzyczną odpowiedzią na fenomen liberatury. Krążek ochrzczono jako album liberockowy.
Dotychczasowe płyty: 3moonboys (2004), Only Music Can Save Us (2006), This is not 3moonboys (2006), 16 (2009), Skakankan (2012), Na tym zdjęciu wcale nie wyglądasz grubo (2014).
Album Linia nr 8 (2015) powstał we współpracy z islandzkim Panos From Komodo i jest częścią międzynarodowego przedsięwzięcia Brumba – Jedność słowa z przestrzenią zapisu. Cykl wydawnictw liberackich.
3moonboys tworzą: Radek Drwęcki, Marcin Karnowski, Wojtek Kotwicki, Piotr Michalski, Miłosz Runge.
PANOS FORM KOMODO
Panos from Komodo to dwuosobowy zespół punkowy pochodzący z Rejkjawiku. Skład tworzą Birgir Sigurjón Birgisson oraz Hjalti Freyr Ragnarsson. Na pomysł założenia zespołu wpadli podczas przerwy na lunch w szkole designu. Wkrótce potem zaczęli grać koncerty w galeriach i na podwórkach, w swoich występach łącząc punk z dźwiękami shoegaze i performance’em.
Kontakt:
Magdalena Kurda
Tel. 691 492 538
Mail. vlepvnetpr@gmail.com
