„Lubicie się bać?” – pytał Teatr Variete, zapraszając na kolejną propozycję w swoim repertuarze, czyli „Przerażonego na śmierć”. W zgodzie z tematyką, sztuka miała swoją premierę 31 października. Czy rzeczywiście było się czego bać?
Utrzymaną w nurcie ghost story sztukę, na deski krakowskiego teatru przeniósł Ron Aldridge, brytyjski dramatopisarz oraz reżyser. Zaprezentowana historia opiera się na klasycznym trójkącie miłosnym. A ten, jak to zwykle bywa, nie przynosi nic dobrego. Zacznijmy jednak od początku. Jacob (Marcin Zacharzewski) i Will (Karol Jasiński) przyjaźnią się od najmłodszych lat. Każda męska przyjaźń staje jednak przed ciężką próbą, gdy pojawia się kobieta, zwłaszcza taka, której żaden z nich nie może się oprzeć. I takim oto sposobem dawni przyjaciele przemieniają się we wrogów. Na domiar złego, po śmierci rodziców Will, który dziedziczy młyn, popada w coraz większe uzależnienie od alkoholu oraz hazardu. Nie omieszka tego wykorzystać jego dawny przyjaciel. I tutaj w zasadzie rozpoczyna się właściwa część sztuki, w której meandry wprowadza nas narrator Clem Watkins (Piotr Urbaniak). Postać ta od początku służy nam za przewodnika, który dokładnie objaśnia motywacje bohaterów ich uczucia, oraz opisuje dziejące się wydarzenia. Zabieg ten dla niektórych będzie nieco denerwujący, dla innych intrygujący. Znika bowiem konieczność snucia domysłów, z innej strony obecność narratora pozwala pokazać więcej i szybciej w krótszym czasie. Dodatkowo warto zauważyć, że rzeczona postać posiada zdolność zatrzymywania czasu, która przypomina zatrzymanie filmowego kadru. Zabieg ten okazał się więcej, niż udany.
Osadzona w realiach XIX wieku sztuka, wystylizowana została na kształt epoki poprzez wystrój sceny, jak również ubiór postaci. Przygotowane przez Annę Sekułę kostiumy oraz scenografia przeniosły nas w czasie i stanowiły jeden z największych atutów przedstawienia. Drugą zaletą jest gra aktorska. Szczególnie w tej materii wyróżnia się Piotr Urbaniak, któremu w udziale przypadła największa ilość tekstu. Choć w umiejętnościach nie ustępują mu także towarzyszący mu aktorzy. Zwłaszcza duet w postaci Karoliny Chapko, jako Mary Nichols oraz Marcina Zacharzewskiego. Najsłabszym z punktów może okazać się sama intryga, którą jesteśmy w stanie odgadnąć szybko, przewidując kolejne ze zwrotów akcji. W tym miejscu na uznanie zasługuje jednak jedna z końcowych scen, czyli moment pojawienia się duchów. Dzięki umiejętnej grze światła i dźwięku, twórcom udało się uzyskać pewien nastrój grozy. Zapowiadane efekty iluzjonistyczne szczególnie nie dziwią, ale dodają smaczku całości.
Podsumowując „Przerażony na śmierć”, nie jest sztuką pozbawioną wad, w tym przypadku w postaci prostej fabuły. Nie przeraża również, tak bardzo, jak zapowiadają twórcy, ale i tak warto go zobaczyć, jeśli lubi się wiktoriańskie klimaty.
Autor recenzji: Monika Matura
Teatr: Teatr Variete
Tytuł: „Przerażony na śmierć”
Reżyseria: Ron Aldridge, według pomysłu Sally Hughes.
Scenografia: Anna Sekuła
Obsada: Clem Watkins – Piotr Urbaniak, Will Nichols – Karol Jasiński, Mary Nichols – Karolina Chapko, Jacob Ford – Marcin Zacharzewski, John Doherty – Wojciech Trela
Kostiumy: Anna Sekuła
Muzyka: Seb Bernatowicz
Data premiery: 31 października 2015 roku
Spektakl obejrzany dzięki uprzejmości: Teatru Variete
