
Sprzedam dom, w którym już nie mogę mieszkać to spektakl, który stanowi świetne podsumowanie działalności teatru KTO przy ul. Gzymsików 8. Postacie siedzące na walizkach stanowią trafny komentarz do sytuacji teatru, który przez najbliższy czas będzie wędrować po krakowskich scenach.
Zanim spektakl się zacznie, widzowie wprowadzani są w nastrój dzięki postaciom, które pełnią rolę przewodników. Wzdłuż korytarza rozmieszczone kobiety, ubrane w białe koszule, przyciągają uwagę włożonymi w miejsce biustu reflektorami. Postacie wędrujące między oczekującymi są jak zjawy, skupione na sobie, wchodzą w relację tylko ze swoimi towarzyszami. Tańczą, spacerują, koncentrują na sobie uwagę publiczności. Po zajęciu miejsc, przy dźwiękach jadącego pociągu wkraczamy w dziwny świat postaci. Jak przystało na Bohumila Hrabala, spektakl przypominał czeski film. Ta zachwycająca pantomima prezentuje świat gestów i kolorów. Wszystko przedstawione jakby w formie czarno-białego, niemego filmu. Plastyczność cielesna przykuwa uwagę, wzrusza i śmieszy. Pełno tu w końcu poczucia humoru, żartów i gagów.

Następujące po sobie sceny składają się w spójną całość. Stanowią niejako odzwierciedlenie ludzkiego życia: narodziny, chrzest, spowiedź, wesele, śmierć. Wszystko pokropione umownym płynem w buteleczkach, które często są wydobywane z kieszeni. Jedynymi momentami nasyconymi słowami są występy ulicznego grajka, który jak refren pojawia się po poszczególnych scenach „z życia”. Śpiewa w różnych językach i robi sztuczki jak kuglarz wprowadzający trochę kolorów do szarej rzeczywistości.
Po przedstawieniu mogliśmy spędzić te ostatnie chwile razem. Nacieszyć się miejscem i obecnością. To było piękne spotkanie i wzruszające pożegnanie. To przecież początek drogi i każdy KTO szuka nie zbłądzi i znajdzie ten czarujący, magiczny teatr w różnych miejscach.
Autor recenzji: Anna Haza
Teatr KTO
Sprzedam dom, w którym już nie mogę mieszkać
Scenariusz, reżyseria i opracowanie muzyczne: Jerzy Zoń
Scenografia: Joanna Jaśko-Sroka
Kostiumy: Zofia de Ines
Dźwięk: Andrzej „Czoper” Czop
Światło: Robert Kania
Występują: Grażyna Srebrny-Rosa/ Agata Słowicka, Marta Zoń, Jacek Buczyński/ Sławek Bendykowski, Bartosz Cieniawa/ Adam Plewiński, Maciej Słota/ Michał Orzyłowski
Data premiery: 24 i 25 marca 2003
Spektakl obejrzany dzięki uprzejmości: Teatru KTO