Rok 1999, departament Marna, Francja.
Niedługo po sobie w różnych częściach regionu umiera dwójka staruszków. Henri Cochet odchodzi spokojnie, w otoczeniu rodziny, w następstwie udaru mózgu. Nicole Brachet w chwili śmierci ma przy sobie tylko kota i zabójcę, który nie odejdzie, póki nie upewni się, że właściwie wykonał swoje zadanie. Nikt jeszcze nie wie, że tych dwoje ma ze sobą coś wspólnego…
Aurélien Cochet, wnuk Henriego, podczas porządkowania archiwów odkrywa film z lat 40-tych, na którym jego dziadek i elegancki esesman stoją ramię w ramię, uśmiechnięci, otoczeni radosnymi, jasnowłosymi kobietami w ciąży. To Düsterwald, klinika programu Źródło Życia, hodowla nadludzi.
Z pomocą młodej doktorantki zajmującej się historią II wojny światowej Aurélien próbuje odsłonić prawdę o przeszłości swojej rodziny. Mimo rosnącego niepokoju, splądrowanego mieszkania, napaści na bliskich, coraz częściej powtarzających się gróźb, nie rezygnuje z podjętych poszukiwań i zgłębia zaskakującą i dramatyczną historię swojej rodziny.
KIEDY ZACZYNAMY DRĄŻYĆ W PRZESZŁOŚCI, MUSIMY W TYM WYTRWAĆ DO SAMEGO KOŃCA…
Valentin Musso – (ur. 1977), francuski pisarz, wykładowca literatury i języków starożytnych w Antibes, młodszy brat najpopularniejszego pisarza Francji, Guillaume’a Musso. Mieszka w Nicei. Od dzieciństwa spędzał czas w otoczeniu książek, szczególnie ceniąc sobie amerykańską literaturę noir. Z czasem równym zainteresowaniem zaczął darzyć zarówno literaturę popularną w duchu Stephena Kinga, jak i dzieła klasyczne, którym w końcu poświęcił swoje badania naukowe. W 2010 roku wydał swoją pierwszą powieść La Ronde des Innocents (wkrótce w Wydawnictwie Albatros), za którą otrzymał Prix Littéraire au Sommet de la Clusaz. Zimne popioły to jego druga powieść.
Tytuł: Zimne popioły
Autor: Valentin Musso
Tłumaczenie: Oskar Hedemann
Wydawnictwo: Albatros
Data premiery: 5 sierpnia 2016 r.
Materiały prasowe: Wydawnictwo Albatros