Już 26 sierpnia, po wakacyjnej przerwie, wraca do pracy Kino Paradox. W repertuarze „Kwiat wiśni i czerwona fasola”, „Jak Bóg da” oraz NastoLetnie Kino – przegląd filmów muzycznych.
Kwiat wiśni i czerwona fasola
Reżyseria i scenariusz: Naomi Kawase
Obsada: Kirin Kiki, Masatoshi Nagase, Kyara Uchid, Miyoko Asada
Film otwarcia sekcji Un Certain Regard na 68. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes. Doceniana przez krytykę na całym świecie oda do prostych życiowych przyjemności. Sentaro, mężczyzna w średnim wieku, jest właścicielem niewielkiej naleśnikarni, w której serwuje dorayaki, japoński deser składający się z naleśników przekładanych słodką pastą z czerwonej fasoli. Kiedy Sentaro rozpoczyna poszukiwanie pomocy kuchennej, zgłasza się siedemdziesięcioletnia Tokue. Cukiernik początkowo odrzuca jej wniosek, gdyż obawia się, że praca może się okazać ponad siły starszej pani, która w dodatku ma nieco zdeformowane dłonie. Właściciel zmienia jednak zdanie, kiedy tylko próbuje pasty przygotowanej przez Tokue.
Jak Bóg da
Reżyseria: Edoardo Maria Falcone
Scenariusz: Edoardo Maria Falcone, Marco Martani
Obsada: Alessandro Gassman, Marco Giallini, Laura Morante
Zdobywca nagrody David di Donatello (to włoskie Oscary, Orły, tudzież Cezary) dla najlepszego debiutującego reżysera, nie jest bynajmniej w kinie nowicjuszem. Dobiegający pięćdziesiątki Falcone był dotąd cenionym scenarzystą, wyspecjalizowanym w obyczajowych komediach. Jego Jak Bóg da także należy do tego gatunku, a komediowy potencjał filmu rodzi się w zderzeniu dwóch na pozór obcych sobie światów: ateisty i księdza. Ten pierwszy jest rzymskim burżujem, cenionym lekarzem, który z równą sprawnością rządzi szpitalem i członkami własnej rodziny. Ze snu o własnej nieomylności budzi Tommasa (Marco Gallini) dopiero nieoczekiwane wyznanie syna, który radośnie oświadcza rodzinie, że rzuca studia medyczne, by zostać księdzem. Dla Tommasa syn w sutannie to o wiele większy afront, niż syn-gej (a na taką wiadomość od chłopaka skrycie liczył), dlatego postanawia zrobić wszystko, by zawrócić go z tej drogi. W tym celu postanawia zbliżyć się do mężczyzny, który jest źródłem kłopotów: uwodzącego młodzież charyzmatycznego, przystojnego księdza w trampkach (Alessandro Gassman). Tak zaczyna się owa komedia pomyłek, mistyfikacji i kłamstw mających krótkie nogi. (Małgorzata Sadowska, Newsweek)