Wyzwolenie w szkole… Klasyka i dialog z klasyką – takie są zamierzenia nowej dyrekcji Teatru im. Juliusza Słowackiego, którym patronuje myśl Stanisława Wyspiańskiego, artysty totalnego, wyrastającego poza swój czas i zadającego niejednokrotnie niewygodne pytania. Już 11 lutego zobaczymy jego „Wyzwolenie” w interpretacji Radka Rychcika, reżysera, który wyspecjalizował się w teatralnym odczytywaniu kanonicznych polskich dramatów poprzez zaskakujące, nowe konteksty. Podobnie będzie i tym razem, gdy Konrada zobaczymy w roli nauczyciela. Premiera na Dużej Scenie 11 lutego, kolejne spektakle 12, 14 i 15 lutego.

Czy wyzwolenie zawsze wiąże się ze śmiercią? To szukanie prawdy w sobie, podróż do najgłębszych poziomów swojej podświadomości. Co właściwie znaczy „wyzwalać”? Przywrócić wolność, niezależność? Uwolnić z czegoś krępującego ruchy, spowodować nagłe uzewnętrznienie się? Pozbyć się jakichś cech, uczuć? Jest to na pewno doświadczenie oczyszczające. Podobnie jak wizyta w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Przed rozpoczęciem prób, z całym zespołem, właśnie tam pojechaliśmy. Konfrontacja z miejscem Zagłady poruszyła nas, obudziła głębokie emocje, dała początek kolejnym pytaniom na temat życia, śmierci i dokonywanych przez nas wyborów – opisują twórcy spektaklu.
Akcja dramatu toczy się w szkole, główną osią fabularną „Wyzwolenia” jest próba do spektaklu pt. „Polska Współczesna” oraz konflikty związane z ową próbą. Edukacja, klasa szkolna, wolnomyślicielskie lekcje, relacja uczeń-nauczyciel, muzyka wyrażająca wolę serc. Sięganie do teatru zagłady. To wszystko łączy się w impresje, które dają przebłysk innego świata. Może właśnie świata, który siedzi w nas, zamknięty i czekający, by go wyzwolić. Ważnym, choć nieoczywistym bohaterem-inspiracją spektaklu Rychcika jest Jerome David Salinger, który brał udział w desancie normandzkim i wyzwalał obóz Dachau. Lektura „Buszującego w zbożu”, którą Konrad (Rafał Dziwisz) odbywa ze swoimi uczniami jest właściwie pretekstem do opowieści o doświadczeniach samego Salingera jako żołnierza, a szczególnie momentu wyzwolenie obozu koncentracyjnego, które na trwale pozostawiło ślad w psychice młodego wówczas żołnierza i pisarza.
„Wyzwolenie” to kolejny kanoniczny polski dramat, którego odczytania podjął się Radek Rychcik, reżyser, który z oryginalnych, przefiltrowanych przez popkulturę interpretacji zrobił swój znak firmowy. To pierwsza jego współpraca z Teatrem Słowackiego w Krakowie powstająca przy udziale stałych współpracowników: Anny Marii Karczmarskiej, artystki wizualnej i scenografki, która w projektowaniu przestrzeni scenograficznej do „Wyzwolenia” korzysta z kontekstu historycznego budynku teatru, Michała Lisa i Piotra Lisa, którzy komponują muzykę i multimedia do jego spektakli i Jakuba Lewandowskiego, choreografa. Na scenie zobaczymy aktorów Teatru Słowackiego.
Radosław Rychcik
Reżyser teatralny, urodzony w 1981 roku, pochodzi z Działdowa. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserii w PWST w Krakowie. Lubi wyzwania, amerykańską popkulturę oraz wysokie stężenie emocji. Debiutował w Starym Teatrze w Krakowie spektaklem „Forma przetrwalnikowa”. Potem zrobił m.in. „Versus. W gęstwinie miast” Brechta, w Teatrze Nowym w Krakowie, „Fragmenty dyskursu miłosnego” Barthes’a w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, docenianą w Polsce i na świecie „Samotność pól bawełnianych” Bernarda-Marii Koltèsa (Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach), „Madame Bovary” Gustawa Flauberta (Teatr Dramatyczny w Warszawie), „Hamleta” w Kielcach (najlepsze szekspirowskie przedstawienie sezonu 2010/2011) oraz cieszących się uznaniem publiczności na całym świecie „Dwunastu gniewnych ludzi” z Teatru Nowego w Poznaniu. Ostatnie jego realizacje to „Wielkie przemówienia” na PPA, „Utalentowany Pan Ripley” i „Ripley pod ziemią” (oba w Teatrze Studio w Warszawie) i „Wesele” w Teatrze Śląskim w Katowicach. Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in. Lauru Konrada za reżyserię „Łyska z pokładu Idy” (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu) na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje“ w Katowicach, Paszportu POLITYKI za poznańskie „Dziady” i nagrody indywidualnej za reżyserię tarnowskiego spektaklu „Grażyna” w konkursie MKiDN „Klasyka Żywa”.
Tytuł: „Wyzwolenie”

Teatr: Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Reżyseria i adaptacja: Radek Rychcik
Obsada:
KONRAD Rafał Dziwisz
REŻYSER, MASKA 2, MASKA 7 Marcin Sianko
MUZA, MASKA 1, MASKA 8 Dominika Bednarczyk
CHÓR UCZNIÓW:
ZOSIA, MASKA 12, MASKA 4, GŁOS 6 – Karolina Kamińska
KASIA, GŁOS 9 – Karolina Kazoń
MARYSIA, GŁOS 4 – Katarzyna Zawiślak-Dolny
URSZULA, MASKA 11, MASKA 10, GŁOS 5 – Pola Błasik
HANKA, GŁOS 8 – Natalia Strzelecka
ANKA, GŁOS 3 – Ewelina Przybyła
FRANEK, GŁOS 7 – Antoni Milancej
TOMASZ, GŁOS 2 – Krzysztof Piątkowski
JAN, GŁOS 1 – Rafał Szumera
HOŁYSZ – Maciej Jackowski
STARZEC, PRZODOWNIK, MASKA 5, MASKA 9- Feliks Szajnert
KAZNODZIEJA, MÓWCA, OJCIEC – Tomasz Międzik
KARMAZYN, SYN, SAMOTNIK – Tomasz Augustynowicz
HARFISTKA, MASKA 3, – Agnieszka Judycka
PREZES, PRYMAS – Marta Konarska
WRÓŻKA, MASKA 15, MASKA 16 – Marta Waldera
Scenografia i kostiumy: Anna Maria Kaczmarska
Muzyka, foto, multimedia: Michał Lis, Piotr Lis
Choreografia: Jakub Lewandowski
Reżyseria światła: Radek Rychcik
Asystent reżysera: Agata Pisiewicz
Asystent scenografa: Anna Adamiak
Asystent choreografa: Justyna Masłowska
Inspicjent: Agata Schweiger
Data premiery: 11.02.2017 (sobota), godz. 19.00
Daty kolejnych spektakli: 12,14,15.02.2017
Materiały prasowe: Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie