W Czechach pisano, że ten zbiór opowiadań to książka o ludziach czasów, w których zwiększa się spożycie antydepresantów.
To historie ludzi, którzy wydają się do nas bardzo podobni, ale w pewnej chwili robią coś zupełnie nieoczekiwanego.
Ludzi, którzy stają nago w oknie, nie znoszą świąt, kroją galasy, wyprowadzają żaby na smyczy, budują urządzenia do łapania czasu…
Ludzi, którzy zmagają się z otaczającym ich światem, ale wszystkie nieszczęścia sprowadzają na siebie sami. Swoją bezmyślnością, niedbalstwem, egoizmem, a czasami zbyt wielką gorliwością.
Ludzi, którzy są uwięzieni w swoim życiu jak… biały jeleń w starej oponie.
Wszyscy szukają czegoś bardzo ważnego, ale nie potrafią tego znaleźć.
Ivana Myšková, rocznik 1981, absolwentka Akademii Literackiej w Pradze, przez kilka lat pracowała w Czeskim Radiu. Porzuciła etat dla pisania. Jej debiut Nícení, który pierwotnie był pracą dyplomową w Akademii, został przyjęty z entuzjazmem: „Wreszcie coś dla koneserów literaturyˮ. O Białych zwierzętach… wymagający krytyk „Mladej fronty Dnesˮ napisał, że ta książka budzi nadzieję na zaistnienie w czeskiej literaturze pisarki z absolutnie suwerennym stylem.
Każde opowiadanie Autorka poprzedza cytatem z klasyka XX-wiecznej literatury, co – jak zauważył jeden z czeskich krytyków – sugeruje z czyją twórczością czuje powinowactwo. Jej opowiadania otwierają między innymi: Musil, Gombrowicz, Mann czy Bernhardt.
Centralną metaforą książki jest biały jeleń, który w młodości włożył głowę do wyrzuconej opony, a ponieważ nie umiał jej zdjąć, był w niej uwięziony aż do śmierci.
Wszystkie postacie z opowiadań Ivany noszą coś podobnego na szyi.
Mariusz Szczygieł
Autor: Ivana Myšková
Tytuł: Białe zwierzęta są bardzo często głuche
Tłumaczenie: Elżbieta Zimna
Premiera: 30.03.2018
Materiały prasowe: Wydawnictwo Dowody na Istnienie