Nieobecność tekstów Tadeusza Różewicza na teatralnych deskach nie umknęła uwadze krytyków i entuzjastów twórczości pisarza. 24 października o godzinie 13:00 w ramach Festiwalu Conrada nad (nie)obecnością Różewiczowych dramatów zastanawiać się będą: Marta Streker, Agnieszka Wolny-Hamkało, Marcin Kościelniak oraz Grzegorz Niziołek. Serdecznie polecamy uwadze to wydarzenie!
Wydaje się, że Różewicza nie trzeba nikomu przedstawiać. Raz przeczytane wersy Ocalonego pozostają na długo w pamięci jako przejmujące wyrażenie dramatu młodego człowieka, osamotnionego wobec ciężaru tragedii czasów zagłady. Urodzony w latach 20. XX stulecia Różewicz uznawany jest za przedstawiciela „Pokolenia Kolumbów”, a więc artystów naznaczonych doświadczeniem II wojny światowej. Tomik Niepokój nie tylko w osobliwy sposób wyraża piętno wojenne, ale został też doceniony przez krytyków za wprowadzenie nowego – „różewiczowskiego” – systemu wersyfikacji.
Szeroki dorobek dramatów Tadeusza Różewicza obejmuje m.in., „Kartotekę” będącą historią życia byłego partyzanta. Nie potrafi on ponownie uwierzyć w wartości, które były mu bliskie przed wojną. Dramat doczekał się kilku realizacji w kraju (reżyserował go m.in. Kazimierz Kutz w gmachu Teatru Narodowego w Warszawie) i za granicą. Stara kobieta wysiaduje jest z kolei tytułem znanym do niedawna krakowskiej publiczności, bo do roku 2017 była wystawiana w Teatrze Starym. Spora część archiwalnych spektakli jest do dyspozycji współczesnego odbiorcy do odtworzenia na portalu ninateka.pl. Gdy prześledzimy jednak historię innych dramatycznych utworów Różewicza (których jest notabene kilkanaście), okaże się, że częstotliwość realizacji teatralnych znacząco zmalała.
Zdj. 1 Jeden z wielu tomików wierszy Różewicza – “Historia pięciu wierszy”
Zdj. 2 Tablica przy ul. Zygmunta Starego w Gliwicach upamiętniająca mieszkanie poety w tym mieście
Nad powodami mniejszego zainteresowania wokół tekstów Różewicza dyskutować będzie można razem z prowadzącymi spotkanie pt. Różewicz w teatrze. Szczegóły związane z programem Festiwalu Conrada znajdują się na stronie internetowej wydarzenia.
Źródło: conradfestival.pl, ninateka.pl i culture.pl
Źródło grafiki: wikipedia.org