Co mają wspólnego Leonardo da Vinci i symphonic epic metal? Federico Palmucci, gitarzysta powstałego w 2016 roku w Bolonii zespołu Cremisi, a ponadto pasjonat polskiej kultury, przyjechał z ziemi włoskiej do Polski, by opowiedzieć nam o debiutanckiej płycie grupy, Dawn of a New Era.
Zacznijmy od Waszej decyzji, aby na temat przewodni debiutanckiego albumu wybrać renesans. Dlaczego padło właśnie na tę epokę?
Federico Palmucci, gitarzysta zespołu Cremisi: Początki historii naszego zespołu to, jak w przypadku wielu muzycznych grup, spotkania towarzyskie. Podczas jednego z takich zastanawialiśmy się, o czym moglibyśmy śpiewać. Siedzieliśmy w pubie przy stole pokrytym ciekawym obrusem z włoskimi symbolami sztuki, takimi jak Koloseum, Duomo w Mediolanie czy florencki Ponte Vecchio. Wpadliśmy na pomysł, by inspirować się właśnie historią sztuki. Nasz basista Francesco oraz wokalista, Davide skończyli licea artystyczne, a wszyscy jesteśmy tym tematem po prostu bardzo zainteresowani. Sam renesans jest dla Włochów epoką wyjątkowo znaczącą.
Pierwszym zaprezentowanym w sieci singlem był utwór poświęcony szkicowi Leonarda da Vinciego. Premiera singla miała miejsce w wyjątkowym dniu, w 500. rocznicę śmierci artysty. O czym śpiewacie w The Hanged Man?
The Hanged Man było pierwszym utworem, który napisaliśmy. Mieliśmy w głowach ważne dla renesansu miasto, Florencję. Zastanawialiśmy się ponadto, jak moglibyśmy upamiętnić Leonarda da Vinci w tak ważnym roku, kiedy obchodzimy pięćsetlecie jego śmierci. Wpadła nam do głowy historia, która kryje się za słynnym rysunkiem przedstawiającym wisielca. Powieszony człowiek z rysunku to Bernardo di Bandino Baroncelli, który śmiertelnie dźgnął nożem Giuilana de’Medici, za co został skazany na śmierć. Da Vinci był obecny podczas egzekucji. W tekście piosenki wcielamy się w Leonarda. Staramy się przenieść tę samą historię na język muzyki. Myślę, że gdyby Leonardo pisał dziś muzykę i muzyką chciał opowiedzieć historię tego człowieka, zrobiłby to dokładnie w ten sposób!
Renesans jest epoką bogatą w wydarzenia warte upamiętnienia. Jak dokonywaliście wyboru tych, które chcecie opowiedzieć przy pomocy muzyki? Jakie historie składają się na Dawn of a New Era?
Rozpoczynamy od epidemii dżumy (utwór The Black Death), która według nas rozpoczyna nową erę, o której śpiewamy na całej płycie. Tytułowa piosenka następuje zaraz po niej. Dawn of a New Era opowiada o renesansie na sposób bardziej ogólny: o nowych formach w sztuce, o pogoni za perfekcją i blaskiem itd. Cały album odnosi się natomiast do konkretnych wydarzeń. Śpiewamy m.in. o podróżach Krzysztofa Kolumba, o polowaniu na czarownice, o bitwie pod Lepanto czy oblężeniu Forli. Jest też jedna wyjątkowa dla mnie piosenka, On The Moon, która dotyczy fragmentu Orlanda szalonego, jednego z najsłynniejszych włoskich dzieł literackich – epickiego poematu rycerskiego napisanego przez Ludovica Ariosta. Ten utwór jest mi szczególnie bliski. Warto wspomnieć, że to jedyny utwór literacki, do którego nawiązujemy na naszej płycie. Staraliśmy się inspirować każdą z dziedzin sztuki: rzeźbą, architekturą, obrazami…
Opowiesz coś więcej o epizodzie z Orlanda szalonego, którego dotyczy ta piosenka?
Wybraliśmy fragment dotyczący podróży Astolfa na księżyc. Trudno streścić to wielkie dzieło. Wątek, o o którym mówimy, dotyczy miłości Orlanda do pięknej niewiasty, Angeliki. Orlando traci rozum, który można odnaleźć tylko na księżycu. I to na księżyc właśnie wyrusza Astolfo, przyjaciel Orlanda:
Czy kolejne Wasze albumy też będą dotyczyć renesansu, czy też renesans stanie się jedynie początkiem, można powiedzieć, Waszej nowej ery – historii zespołu Cremisi?
To drugie. Ale nie mogę dziś zbyt dużo ci zdradzić.
Opowiedz więc proszę o tym, skąd wzięła się nazwa Waszego zespołu.
Cremisi to po włosku kolor karmazynowy. Bardzo ważny w historii sztuki, jest w nim ponadto pewne wyrafinowanie, w końcu noszą go kardynałowie!
A dlaczego śpiewacie po angielsku?
Chcemy dotrzeć do publiczności zagranicznej, poza tym po prostu lepiej niż włoski pasuje do gatunku, jaki gramy, czyli do symphonic/epic metal. W naszą muzykę wplecione są partie orkiestrowe. Wzorowaliśmy się na takich zespołach, jak Wintersun czy Symphony X.
Na Waszej płycie słychać nie tylko orkiestrę, ale i chór!
Tak, w utworze Battle of Lepanto. Podczas pisania muzyki zastanawiałem się nad tym, co mógłbym dodać do tej ścieżki tak, by nie przesadzić, ale żeby osiągnąć efekt większej… epickości! Tak, żeby bardziej wpłynąć na słuchającego, by go naprawdę poruszyć. Zdecydowaliśmy się więc na poszukiwania chóru, który chciałby uczestniczyć w tworzeniu naszej płyty. Członkowie Corale Quadriclavio z Bolonii od razu poczuli się częścią nas. Nagraliśmy wszystko podczas dwóch sesji. O naszej współpracy powstał krótki filmik. Rezultat, dzięki miksowi Sebastiana Levarmanna, naszego producenta, okazał się być dokładnie tym, co sobie wyobrażałem na etapie komponowania tego utworu!
Świetnie mówisz po polsku. Przybliżysz na koniec naszym czytelnikom swoją historię z językiem polskim i polską kulturą?
Od zawsze jestem zafascynowany kulturą krajów wschodniej i północnej Europy. Mniej więcej siedem lat temu poczułem potrzebę spróbowania czegoś nowego, naprawdę innego niż wszystko, czym zajmowałem się do tej pory. Pomyślałem: czemu by nie nauczyć się nowego języka? Na polski padło zupełnie przez przypadek. Kiedyś w księgarni natrafiłem na książeczkę z rozmówkami polskimi. Traktowałem to wtedy jako zabawę. A potem przeprowadziłem się na studia do Bolonii, a tam można spotkać naprawdę dużo wspaniałych ludzi z Polski. Chciałem móc rozmawiać z nimi przy piwie w ich języku! Do dziś uczę się więc bardzo intensywnie, mimo że studiuję inżynierię. Nie poprzestaję na polskim. W tym roku rozpocząłem naukę chorwackiego!
Rozmawiała: Maja Skowron
CREMISI to grupa grająca symphonic/epic metal powstała we wrześniu 2016 roku w Bolonii. Członkami zespołu są Davide Tomazzoni (wokal), Francesco Messina (bas), Federico Palmucci (gitara akustyczna, elektryczna, instrumentacja), Rolando Ferro (perkusja). Na album Dawn of the New Era składa się dziesięć piosenek o włoskim renesansie. Producentem albumu jest Sebastian Levermann z Greenman Studios.
