Teatr Nowy Proxima zaprasza w swoje progi. Już w ten piątek na Scenie Berlin będziecie mogli zobaczyć „Muzeum. Lekcja historii Jacka Kaczmarskiego”, natomiast 6 i 7 marca spektakl „Kazik, ja tylko żartowałem”.
„Muzeum. Lekcja historii Jacka Kaczmarskiego” to autorski muzyczny program napisany przez Jacka Kaczmarskiego w 1981 roku. Program w całości składa się z utworów inspirowanych polskim malarstwem, a jego intencją było umieszczenie polskich doświadczeń okresu „Solidarności” w perspektywie historycznej tak, by odbiorca odniósł wrażenie, iż jest świadkiem procesu, a nie świadkiem wyjątkowego wydarzenia. Jacek Kaczmarski bardzo często występował z tym programem wspólnie z Gintrowskim i Łapińskim. W muzycznym spektaklu „Muzeum” Janusz Marchwiński, Piotr Sieklucki, Paweł Harańczyk i Marcin Chatys zmierzą się z utworami napisanymi „pod obrazy” m.in. Jana Matejki „Stańczyk” i „Rejtan”, Jacka Malczewskiego „Zesłanie studentów” czy Stanisława Ignacego Witkiewicza „Autoportret”.
Jacek Kaczmarski z rozmowy z Natalią Gorbaniewską– Paryż 1982:
Napisałem to na wiosnę 81 roku. To było 20 piosenek, które były opisami obrazów polskich, malowanych w XIX i. XX wieku, na tematy tzw. narodowe i polityczne, czyli paradoksalnie, kiedy wszystko można było powiedzieć wprost, ja postanowiłem znowu sięgnąć do metafory i do dystansu historycznego, żeby starać się przekonać ludzi, że to co przeżywają nie jest czymś nadzwyczajnym i jedynym, tylko pewnym wydarzeniem w szeregu innych, że takich zrywów, rewolucji, momentów nadziei i klęsk w każdym pokoleniu zdarza się przynajmniej jeden czy dwa, że ocaleniem największych zdobyczy Solidarności warunkiem ocalenia jest przede wszystkim zdanie sobie sprawy, że należy o tym myśleć w sposób historyczny.
Występują: Janusz Marchwiński, Piotr Sieklucki, Paweł Harańczyk, Marcin Chatys
„Kazik, ja tylko żartowałem”
Historia człowieka, który był jak Polska!
Muzyczny spektakl o Polsce lat 80. i 90., transformacji, Solidarności, Wałęsie i ówczesnych zmianach społeczno-obyczajowych. Dla wielu obywateli i obywatelek był to czas rozczarowania demokracją, drastyczną polityką ekonomiczną Balcerowicza, co w konsekwencji doprowadziło do zwycięstwa i powrotu „postkomunistów”.
Głównym bohaterem jest muzyk, akordeonista, kolega KAZIKA który w wielkim monologu spowiedzi rozprawia się z tamtym okresem fonograficznych złodziei, zakrapianych wieczorów, życia muzyków i romansów z polityką. Za oprawę muzyczną posłużą m.in piosenki legendarnej grupy KULT i KAZIKA.
Dramat „Kazik, ja tylko żartowałem” napisany został przez jednego z najlepszych polskich prozaików i felietonistów, laureata Paszportu Polityki, finalistę Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”, Ziemowita Szczerka. Tekst, napisany na specjalne zamówienie naszego Teatru, opowiada o losach ówczesnych grup punkowych i rockowych oraz rodzących się gwiazdach estrady, którzy przez kolejne dekady wyznaczali trendy w polskiej muzyce.
Tekst: Ziemowit Szczerek
Reżyseria: Piotr Sieklucki
Scenografia, kostiumy: Łukasz Błażejewski
Asystentka scenografa: Natalia Cikowska
Kierownictwo muzyczne: Paweł Harańczyk
Wideo: Red Noses Production House
Obsada: Piotr Sieklucki, Katarzyna Chlebny, Paweł Harańczyk (instrumenty klawiszowe), Grzegorz Koniarz (gitary), Mateusz Honisz (trąbka, gitara basowa), Łukasz Marek/Adam Stępniowski (perkusja)
Czas trwania spektaklu: 120 minut bez przerwy