Koniec jednego i początek nowego roku to moment owładnięty rozważaniami nad przemijalnością i kruchością świata. Wpisując się w ten czas proponujemy naszym czytelnikom lektury zachęcające do pogłębiania refleksji.
Pomóc w tym może nowość wydawnicza, czyli Fragmenty dyskursu żałobnego (redakcja: Maciej Ganczar, Monika Ładoń, Grzegorz Olszański), w której autorzy, skupiając się na twórczości Joan Didion, Fryderyka Chopina, Marcina Świetlickiego czy Nicka Cave’a, ukazują nie tyle destruktywny charakter żałoby, ile jej twórczy wydźwięk, będący często artystyczną inspiracją.
Fragmenty dyskursu żałobnego to nie tylko publikacja dotycząca doświadczania żałoby. To zbiór artykułów (niekiedy wręcz felietonowych), które próbują tę żałobę zrozumieć, oswoić, zobrazować i finalnie – przedstawić jako siłę napędową, dającą niemal nowe życie, wyzwalającą pokłady kreatywności. To doskonale współczesna pozycja, z jednej strony wpisująca się w aktualną sytuację społeczną (czas pandemii, czas utraty bliskich, czas koniecznego radzenia sobie z niespodziewanymi problemami), z drugiej uświadamiająca pewne ponadczasowe i niezbywalne wartości.
Fragmenty dyskursu żałobnego dostępne będą w sprzedaży od 2 stycznia 2022 roku.
Dodatkowo z okazji premiery książki będą obowiązywać rabaty na pozostałe tytuły z serii Ars medica ac humanitas.
Promocja trwa od 2 do 9 stycznia 2022.
Inne tytuły z serii Ars medica ac humanitas:
Tadeusz Sławek
Śladem zwierząt. O dochodzeniu do siebie
„Jak zwierzę”: szukam postawy, dzięki której wymknąłbym się dwóm chcącym zawładnąć mną siłom. Jedna to codzienne przyzwyczajenia i spojrzenie zdolne przetłumaczyć wszystko na język domowej codzienności. Druga – demoniczna moc uprowadzająca mnie w rejony, w których wszystko jest obce, nieznajome, niemal nieuznające mojego istnienia.
Fragmenty dyskursu maladycznego
Redakcja: Maciej Ganczar, Ireneusz Gielata, Monika Ładoń
Książka łączy język maladyczny z językiem sztuki; pokazuje, jak literatura, filozofia, kino, malarstwo artykułują graniczne doświadczenia, ocalają je w idiomatycznym, a jednak powszechnym kodzie; wskazują miejsca wspólne, przeciwdziałając alienacji i bagatelizowaniu języków choroby.
Materiały prasowe: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria