Teatr Barakah serdecznie zaprasza wszystkich widzów w marcu. W tym miesiącu będzie się wiele działo na scenie przy ul. Paulińskiej 28!
Twórcy BARAKAH postanowili na deski teatralne przenieść kultowy obraz Larsa von Triera z lat 90. Dlaczego? Bo wciąż jest aktualny! To historia kobiety Bess, której sensem życia jest miłość do Jana. Czy jest to jednak prawdziwa miłość do żywego człowieka, czy podszyte religijnym strachem uczucie do Boga, który kobiecie każe kochać mężczyznę? Widzowie zostają przeniesieni do świata małej, zamkniętej społeczności pełnej niechęci do tego, co inne i obce. To właśnie jej wytworem jest Bess, w której walczą ze sobą społeczne strachy i lęki, a także wiara wepchnięta w nią tak głęboko, że nic nie jest w stanie jej ruszyć. Gdy kolejni członkowie społeczności chcą otoczyć Bess „opieką”, my zastawiamy się nad działaniem systemu w stosunku do jednostki. Opieka i kontrola to bardzo płynne pojęcia i często trudno wypatrzeć między nimi granicę. Czy to jeszcze troska czy już zniewolenie, czy jeszcze pomoc? I o tym też jest spektakl Nowickiej. O kobiecie, która jest inna i nie pasuje do patriarchalnego świata, jest zagubiona, niepewna swojej wartości, wciąż potrzebuje ulokować gdzieś swoje uczucia i nieustannie szuka miejsca w świecie.
BREAKING THE WAVES
autor: Lars von Trier
w opracowaniu Vivian Nielsen / tłumaczenie: Małgorzata Leyko
reżyseria i adaptacja: Ana Nowicka
muzyka: Piotr Korzeniak
scenografia i kostiumy: Monika Kufel
choreografia: Piotr Mateusz Wach
obsada:
BESS: Monika Kufel
JAN: Rafał Kozok
TERRY: Maciej Charyton
DODO: Anna Rokita
PASTOR: Piotr Mateusz Wach
DR RICHARDSON: Grzegorz Grabowski
„Siedemdziesiąt pięć funtów za kilo szynki. To się skończy tak, że usmażę własną dupę, taniej będzie i przynajmniej będę wiedziała, co jem.”
„Szyc” to jedna z pierwszych wystawionych w Polsce sztuka Hanocha Levina. Wielokrotnie nagradzana na festiwalach teatralnych (za reżyserię, aktorstwo, muzykę i w kategorii najlepszy spektakl) i doceniana w licznych recenzjach współczesna groteska, przeplatana songami skomponowanymi przez znaną, polską wokalistkę, Renatę Przemyk, potrafi śmieszyć i bawić, ale także wzbudzać przerażający niepokój. Potrafi również z powodzeniem w levinowskim stylu żonglować stereotypami i ludzkimi charakterami oraz z tematów, na poły osadzonych w miejscu i czasie, czynić historię uniwersalną. W domu rodziny Szyców znajduje się stół, matka, ojciec, córka oraz wieczne „coś nie tak”. Aplikujący na zięcia nie ma szans na dostanie niczego za darmo, bo w tym świecie niczego za darmo po prostu nie ma.
autor: Hanoch Levin / tłumaczenie: Michał Sobelman
reżyseria: Ana Nowicka
muzyka: Renata Przemyk
kostiumy i scenografia: Monika Kufel
choreografia: Iwona Olszowska
realizacja, produkcja muzyczna: Piotr „Lala” Lewicki
obsada: Lidia Bogaczówna, Monika Kufel, Karol Śmiałek, Paweł Sanakiewicz
„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.Reżyseria: Sebastian Oberc
Dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
Muzyka: Adrian Konarski
Aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
Choreografia: Iwona Olszowska, kostiumy: Monika Kufel
Reżyseria świateł: Ana Nowicka
Obsada: Monika Kufel, Paulina Michta, Ana Nowicka, Alina Szczegielniak / Ela Trzaskoś, Ewelina Walczak, Maciej Charyton, Roman Gancarczyk / Zbigniew Kosowski, Marcel Parysek, Dominik Stroka, Mikołaj Śmierzchalski, Damian Wierzbicki / Michał Przestrzelski
PSY RAS DROBNYCH 
https://www.facebook.com/Spektakl dyplomowy w koprodukcji z AST.
Wychodząc od książki Olgi Hund, twórczynie spektaklu badają instytucjonalne mechanizmy opresji wobec kobiet, a także społeczny konstrukt mitu choroby psychicznej oraz sposób jego funkcjonowania w kulturze. Opisywana przez Hund heterotopiczna przestrzeń szpitala i zasady jego funkcjonowania skupiają jak w soczewce wszystkie absurdy związane z koniecznością partycypacji w społecznie usankcjonowanych rytuałach i warunkach, które należy spełnić, aby zostać uznanym za „osobę normalną”. Szpital funkcjonuje tu nie jako miejsce rekonwalescencji, ale jako schronisko, w którym przechowywane są jednostki, które nie potrafią odnaleźć się w rzeczywistości późnego kapitalizmu.
Spektakl stanowi również próbę demitologizacji doświadczenia choroby w jego romantycznej, popkulturowej odsłonie. „Psy ras drobnych” to teatralny coming out i terapia grupowa w jednym. Świadectwo doświadczenia choroby, wyznanie dotyczące realiów hospitalizacji i wyzwanie rzucone widzowi. Oddział damski szpitala w krakowskim Kobierzynie staje się symboliczną anty-arką, mitycznym statkiem szaleńców, na którego pokładzie bohaterki spektaklu wyruszają w podróż egzystencjalną, próbując nadać sens doświadczeniu choroby i odpowiedzieć na pytanie, czym właściwie jest owa upragniona „normalność”.
autor: Olga Hund
reżyseria: Adrianna Alksnin
muzyka: Filip Franczak
scenografia: Adrianna Alksnin
obsada: Kamila Janik, Karolina Kuklińska, Marianna Linde
„Jestem Twoją największą fanką. Tak, na pewno jestem. I uwierz mi, drugiej takiej nie ma”.
Twórcy BARAKAH przenoszą na deski teatralne kultowy thriller psychologiczny Stephena Kinga „Misery”. W spektaklu wystąpią Monika Kufel i Michał Kościuk.
Ranny w wypadku autor popularnej serii romansów zostaje uratowany przez mieszkającą na uboczu kobietę. Troska i opieka gospodyni kończy się, gdy czyta ona maszynopis jego nowej powieści…
Nowicka przenosi akcję z lat 80. w czasy współczesne, czyli świat XXI wieku pełen hejtu, nękania, stalkerów, bo dziś przecież każdy z nas może mieć swojego psychofana. Sztuka to już nie tylko treść i forma, ale jej odbiór. Odbiorcy przez filtry emocji interpretują kolejne dzieła sztuki, swe interpretacje doprowadzając do granic absurdalnych wyobrażeń, przez co interpretacji jest wiele, ale czy każda jest bezpieczna? Czy w ogóle istnieje granica interpretacji i kiedy odbiorca przekracza ją, wchodząc na ryzykowną ścieżkę szalonej utraty poczucia rzeczywistości? Gdzie kończy się sztuka, a zaczyna życie, gdzie kończy życie, a zaczyna sztuka? Czy takie rozróżnienie wciąż istnieje? I czy naprawdę wszystko powinniśmy traktować tak serio?
Original Broadway Production Produced by Warner Bros. Theatre Ventures in association with Castle Rock Entertainment, Liz Glotzer, Mark Kaufman, Martin Shafer, Raymond Wu
World Premiere produced at Bucks County Playhouse, New Hope, PA Jed Bernstein, Producing Director
„MISERY”
Williama Goldmana
na podstawie powieści Stephena Kinga
Tłumaczenie: Jacek Kaduczak
Reżyseria: Ana Nowicka
Muzyka: Piotr Korzeniak (skrzypce: Viktor Cordoba Guevara)
Scenografia i kostiumy: Monika Kufel
Video/dron/trailer: Bartłomiej Kwiatkowski
Obsada: Monika Kufel, Michał Kościuk
Napisane w 1943 roku opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza przedstawia historię opętania zakonnic w fikcyjnym klasztorze w Ludyniu oraz tragicznej relacji tytułowej Matki Joanny, przeoryszy klasztoru i ojca Suryna, egzorcyzmującego ją jezuity.
W interpretacji twórców TB fabuła opowiadania staje się przypowieścią o ofierze, która jest tu rozumiana w dwójnasób. Po pierwsze jest to radykalny gest wobec kochanej osoby, czyli ofiara z siebie. Po drugie to kozioł ofiarny, czyli niewinne ofiary dominującego (również współcześnie) patriarchalnego dyskursu wykluczającego z narracyjnych form języka, które chcą odzyskać swoją suwerenność i podmiotowość.
Ważnym kontekstem dla spektaklu jest relacja Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów, zwłaszcza czas psychicznej choroby Anny i jej pobyt w szpitalu psychiatrycznym w Tworkach.
Język spektaklu łączy w sobie elementy teatru dramatycznego, teatru tańca i teatru muzycznego.
Autor: Jarosław Iwaszkiewicz, Anna Iwaszkiewicz *
Reżyseria i adaptacja: Maciej Gorczyński
Muzyka: Piotr Korzeniak
Scenografia, kostiumy: Iwona Bandzarewicz
Obsada:
MATKA JOANNA: Ana Nowicka
SURYN: Paweł Charyton
SIOSTRA MAŁGORZATA: Monika Kufel
WOŁODKOWICZ: Damian Sosnowski
BRYM: Paweł Plewa
ANNA: Aleksandra Nowakowska
MARIA: Agata Jędrzejczak
