Planszowa gra edukacyjna wKÓŁKO od Wydawnictwa Alexander to niepozorny zestaw złożony z kolorowych kółek w dwóch rozmiarach oraz kostki, dający nieograniczone możliwości. Propozycje gier i ich kombinacje zaprezentowane w instrukcji to kropla w morzu pomysłów, co zrobić z zawartością pudełka. Równie wiele jest korzyści wynikających z edukacyjnego aspektu gry. Autorką jest Dorota Zawadzka, znana z telewizyjnego programu Superniania.
Gra wKÓŁKO przeznaczona jest dla dwóch osób, z których jedna może mieć dwa lata, a druga minimum sześć (pod warunkiem, że zna zasady, postępuje zgodnie z nimi i jest w stanie wpłynąć na młodszego gracza, aby również je respektował). Do rozgrywki może oczywiście przystąpić osoba dorosła – w takim przypadku warto zostawić dziecku wolną rękę w kwestii wymyślania zasad. Dorosły w czasie swobodnej eksploracji gry przez młodszego gracza może spróbować poszukać w sobie dziecka lub skupić się na nieograniczaniu dziecka i jego kreatywności 🙂
Pierwsze otwarcie pudełka może wiązać się z pewną dozą niepewności. ‘Kółka i kostka?’, może się pojawić wśród komentarzy. ‘Kółka i kostka!’ – już po chwili zapoznawania się z zawartością opakowania i obserwowaniem reakcji małoletnich zmienia się ton głosu. Od kręcenia głową z niedowierzaniem szybko przechodzi się do kiwania głową z aprobatą. Kółka i kostka, takie proste, a tak duży potencjał w tym jest!
Koła w obu rozmiarach (po 30 sztuk w każdym) mają taki sam schemat graficzny: jedna strona jest jednokolorowa, a z drugiej jedno półkole jest w tym samym kolorze, a drugie w innym. Kostka zawiera takie same kolory, które są na kółkach.
Jakie propozycje zawiera instrukcja?
- Wszystkie koła leżą jednobarwną stroną do góry, na zmianę gracze rzucają kostką i dobierają po pięć kółek w wylosowanych kolorach; następnie rzuty kostką stwarzają możliwość uzupełniania dużych kół małymi, komplet złożony z pięciu par oznacza wygraną.Gdy na kostce pojawi się kolor, którego nie potrzebujemy, ruch przejmuje drugi gracz.
- Naprzemienne rzuty kostką mają umożliwić graczom zebranie pięciu par dzięki dobieraniu raz dużych kółek, raz małych, i sprawdzaniu, czy są w tym samym kolorze.
- Przykład gry, w której nie jest potrzebna kostka. Dzięki ułożeniu kółek dwukolorową stroną do góry możemy zagrać w Domino – do każdego kółka dokładamy kolejne tak, aby zgadzały się kolory.
- Do innej wersji Domina można wykorzystać kostkę – ze stołu bierzemy koło zawierające kolor wyrzucony na kostce (koła leżą dowolną stroną do góry) i dokładamy, jeśli jest taka możliwość, lub zostawiamy dla siebie; w zależności od umowy układamy duże i małe kółka na przemian bądź umawiamy się jedynie na małe/duże, co ułatwia rozgrywkę.
Dziecko odtwarza układ kółek zaprezentowany przez rodzica, przykładowe kompozycje podane są w instrukcji. Rodzic może używać zestawu dużych kółek, a dziecko małych, albo odwrotnie – dziecku może być wygodniej manipulować większymi elementami. U nas sprawdziła się też zabawa w dobieranie wielkości na zasadzie uzupełniania – tam, gdzie jedna osoba użyła dużego kółka należało wstawić małe, i odwrotnie.
- Przy pomocy zestawu małych lub dużych kółek możemy również rozegrać Memory: koła układamy kolorami w sześciu rzędach, jednolitą stroną do góry. Po odkryciu danego kółka staramy się znaleźć dla niego parę – szukamy w rzędzie z kolorem odpowiadającym drugiemu półkolu na dwubarwnej stronie.
Zazwyczaj jedna z propozycji zaprezentowanych w instrukcji przechodzi w jej zmodyfikowane wersje lub pomysły jednego z graczy, a gdy one się wyczerpują następuje powrót do rozgrywki w oparciu o książeczkę z opisem zasad.
Częstotliwość sięgania po tę grę przez moich małoletnich domowników bardzo mnie cieszy, zwłaszcza w oparciu o listę korzyści wymienionych w opisie:
- ćwiczenie nieszablonowego myślenia i dostrzeganie zależności;
- wypracowywanie gotowości do rozwiązywania problemów, pokazywanie dziecku jego wpływu na sytuację i jego skuteczności w osiąganiu sukcesów;
- uczenie logicznego myślenia, dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych, samodzielnego podejmowania decyzji;
- dostrzeganie innego punktu widzenia i doskonalenie umiejętności współpracy;
- uświadomienie, że wszyscy popełniają błędy, a mimo to nadal możliwe jest osiągnięcie celu;
- kształtowanie myślenia krytycznego i kreatywnego;
- ćwiczenie skutecznego komunikowania się z precyzyjnym formułowaniem celów;
- wspieranie rozwoju lewej półkuli, odpowiedzialnej za mowę, czytanie i pisanie.
A najważniejszą w moim odczuciu korzyścią jest stworzenie pola do beztroskiej zabawy, bez rywalizacji i niepotrzebnego stresu. Każda propozycja rozgrywki z wykorzystaniem zestawu kółek może przynieść wiele pozytywnych emocji i poszerzyć stałą pulę pomysłów.