W piątek 30 czerwca poznaliśmy werdykt 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Do finału zostało zakwalifikowanych czternaście spektakli, które zostało ocenione przez jury w składzie: Marcin Hycnar, Kamil Kopania, Mariusz Malec, Anna Sroka-Hryń i Anna Wieczur (przewodnicząca).
Jak mówiła przewodnicząca jury: „tegoroczny Konkurs zdominowały przedstawienia, których teksty oparte zostały na autentycznych wydarzeniach. W większości spektakli ujawniła się tendencja do «umuzycznienia» dramatów m.in. poprzez wprowadzenie na scenę muzyków grających i śpiewających na żywo. Na uwagę zasługuje zróżnicowanie estetyczne i bogactwo formy. Jury było bardzo zgodne, co do oceny finałowych spektakli i wydało werdykt jednogłośnie”.
Werdykt okazał się wielkim sukcesem dla krakowskiej Łaźni Nowej i spektaklu w reżyserii Mateusza Pakuły – „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” (koprodukcja z Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach). Przedstawienie otrzymało aż pięć nagród w tym Grand Prix oraz nagrody indywidualne dla: Pauliny Góral za reżyserię światła w spektaklach „Jak nie zabiłem…” oraz „1989” (reż. Katarzyna Szyngiera, produkcja Teatr im. Juliusza Słowackiego, Gdański Teatr Szekspirowski), Wojciecha Niemczyka za rolę aktorską w spektaklach „Jak nie zabiłem…” oraz „Ale z naszymi umarłymi” (reż. Marcin Libera, produkcja Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach), nagroda im. Jana Świderskiego dla Szymona Mysłakowskiego za rolę w spektaklu „Jak nie zabiłem…” oraz Mateusza Pakuły za tekst w nagrodzonym spektaklu.
„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” to osobista opowieść o procesie umierania ojca reżysera, Mateusza Pakuły, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. Spektakl jest krzykiem o eutanazję w chwilach przekraczania granic cierpienia, choć niepozbawiony jest również elementów groteski i komizmu.
Triumf „Jak nie zabiłem…” to nie jedyny sukces krakowskich scen. Do grona zwycięzców dołączają również twórczynie i twórcy spektaklu „1989”. Przedstawienie w reżyserii Katarzyny Szyngiery otrzymało I nagrodę oraz wygrane indywidualne dla: Karoliny Kazoń i Magdaleny Osińskiej za role aktorskie, Andrzeja „Webbera” Mikosza za muzykę do spektaklu oraz – wcześniej wspomnianej – Pauliny Góral za reżyserię światła.
„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję”, w Łaźni Nowej będzie można zobaczyć tuż po rozpoczęciu nowego sezonu teatralnego: 22, 23 i 24 września 2023.