Anda Rottenberg deklaruje, że nie dba o wystrój wnętrz – o ile tylko nic jej nie przeszkadza. W mieszkaniu Agnieszki Morawińskiej nie ma przedmiotów bez historii. W sypialni Małgorzaty Szumowskiej i Mateusza Kościukiewicza, po obu stronach łóżka, piętrzą się książki. Stos od strony okna należy do Mateusza, od strony ściany – do Małgorzaty. W swojej książce Piotr Korduba i Jarosław Trybuś zaglądają do mieszkań i snują opowieści o ludziach i miejscach.
Autorzy odwiedzają 24 mieszkania w Warszawie. Żadne z nich nie zostało zaprojektowane ani urządzone przez firmę designerską. Jak piszą, są one „elementem identyfikacji tożsamościowej” użytkowników. Czyli widać w nich prywatne i zawodowe historie właścicieli, poprzeplatane praktykami codziennego życia. – Opisując te mieszkania, interesowała nas przestrzeń pozostająca w związku ze swymi użytkowniczkami i użytkownikami – tłumaczą. – Chcieliśmy pokazać współczesne życie, które w nich się toczy. Ale z całym dobrodziejstwem i przekleństwem historycznego kontekstu. Ważnym kryterium doboru miejsc było ich usytuowanie. Są więc mieszkania w blokach, kamienicach, wieżowcach i apartamentowcach. Nie ma w willach czy domach jednorodzinnych.
Jest na przykład mieszczące się na X piętrze wieżowca na osiedlu Służew nad Dolinką mieszkanie wnuczki wybitnego architekta Oskara Hansena. Kojarzony najczęściej z niezwykłym letnim domem w leżącym nad Bugiem Szuminie, Hansen swoje mieszkanie urządził według własnej koncepcji funkcjonalnej: z desek, listew, płyt meblowych i sklejki. Co to oznaczało w czasach niedoboru wszystkiego w połowie lat 80. XX wieku? Po odpowiedź, warto zajrzeć do książki Korduby i Trybusia. Tym bardziej, że mieszkanie to nigdy wcześniej nie było pokazywane światu. Autorem zdjęć jest specjalizujący się w fotografiach wnętrz i dizajnu Tomo Yarmush.
Jarosław Trybuś, historyk sztuki, kurator wystaw, wykładowca, autor m.in. Warszawy niezaistniałej (2012) i Przewodnika po warszawskich blokowiskach (2011). Współkurator (z Grzegorzem Piątkiem) wystawy Budynków życie po życiu na Biennale Architektury w Wenecji, nagrodzonej Złotym Lwem (2008). Współzałożyciel Fundacji Centrum Architektury. W latach 2012–2022 wicedyrektor Muzeum Warszawy i kurator wystawy głównej Rzeczy warszawskie (2018).
Piotr Korduba, historyk sztuki, zajmuje się kulturą zamieszkiwania, rzemiosłem artystycznym, wzornictwem, niemiecko-polskimi relacjami artystyczno-historycznymi. Dyrektor Instytutu Historii Sztuki UAM. Autor m. innymi książek Sołacz. Domy i ludzie (Poznań 2009); Na starym Grunwaldzie. Domy i ich mieszkańcy (Poznań 2012) [wraz z A. Paradowską], Ludowość na sprzedaż (Warszawa 2013).
Materiały prasowe: Wydawnictwo Osnova
