Poszukując dobrej lektury na długie zimowe wieczory trafiłam na powieść autorstwa Francois Rabelais’a zatytułowaną „Gargantua i Pantagruel”. Nie sądziłam, że książka napisana w XVI wieku dostarczy mi tak dobrej rozrywki – już nie pamiętam kiedy śmiałam się tak serdecznie podczas czytania!
Francois Rabelais – człowiek renesansu: mnich, pisarz, lekarz, podróżnik. Jego życiorys mógłby stać się scenariuszem na porywający film. Człowiek o niezwykłym talencie, charakterny, z ogromną fantazją. Dzieło jego życia „Gargantua i Pantagruel” to epopeja satyryczna opisująca przygody dwóch olbrzymów: Gargantui i jego syna Pantagruela. Temat zaczerpnięty ze średniowiecznych opowiadań stał się fundamentem znakomitej powieści, która rozsławiła imię pisarza jeszcze za jego życia. Powieść jest satyrą na ówczesne społeczeństwo, feudalny nonsens i religijną obłudę. Dwóch olbrzymów, których czytelnik polubi od pierwszych stron książki, podczas uczt, bitew, wędrówek oraz dyskusji z autorytetami, demaskują zakłamanie i bezsens, obłudę i dwulicowość ówczesnej Francji. Dewizą autora, a tym samym głównych bohaterów książki jest słynne powiedzenie „czyń, coć się podoba!” – bardzo śmiałe nawet w dzisiejszych czasach, w których wolność człowieka wydaje się największym dobrem współczesnego świata. Pewnie mało kto wie, że powtarzane przez nas zdania: „Apetyt przychodzi w miarę jedzenia”, „Czas jest ojcem prawdy”, „Kiedy piję – myślę. Kiedy myślę – piję.”, pojawiły się jako pierwsze w tej francuskiej powieści.
Książka jest doskonałą rozrywką – przeplata się w niej realizm z fantazją – język naukowy i prostych ludzi. Rubaszny humor, zróżnicowany język: rubaszne żarty, ludowe przyśpiewki, dosadne opisy picia, jedzenia, pozytywne filozofia umiłowania życia – to wszystko sprawia, że mogę polecić tę lekturę każdemu.
Autorka recenzji: Magdalena Skowrońska
Tytuł: „Gargantua i Pantagruel – księga I, II, III”
Autor: Francois Rabelais
Data premiery: październik 2017 r.
Wydawnictwo: MG