Kulturatka.pl - wydarzenia kulturalne w Krakowie
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
  • Literatura
    • Wydarzenia
    • Zapowiedzi
    • Premiery
    • Wywiady
  • Teatr
    • Spektakle
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Kino
    • Premiery
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Muzyka
    • Koncerty
    • Wydarzenia
  • Sztuki Wizualne
    • Wernisaże
    • Wydarzenia
    • Wystawy
  • Recenzje
  • Misz-masz
    • Okiem Kulturatki
    • Konkursy
      • Teatr
      • Kino
      • Literatura
      • Muzyka
      • Rozmaite
    • Promocje
  • Dla dzieci
Kulturatka.pl - wydarzenia kulturalne w Krakowie
  • Literatura
    • Wydarzenia
    • Zapowiedzi
    • Premiery
    • Wywiady
  • Teatr
    • Spektakle
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Kino
    • Premiery
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Muzyka
    • Koncerty
    • Wydarzenia
  • Sztuki Wizualne
    • Wernisaże
    • Wydarzenia
    • Wystawy
  • Recenzje
  • Misz-masz
    • Okiem Kulturatki
    • Konkursy
      • Teatr
      • Kino
      • Literatura
      • Muzyka
      • Rozmaite
    • Promocje
  • Dla dzieci
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
Kulturatka.pl - wydarzenia kulturalne w Krakowie
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
Home Subiektywnie Recenzje

Kim są „Niewidzialne”? (recenzja)

przez Dagmara Marcinek
15 kwietnia 2018
w Recenzje, Kino, Subiektywnie
10
udostępnień
1k
wyświetleń
Share on FacebookShare on Twitter

Codziennie idąc do pracy, przemierzają ulice Warszawy, biegną przez skrzyżowania, wchodzą przez podwórka. Mają dzieci i marzenia, swoje plany na przyszłość, których pewnie nigdy nie zrealizują. Niewiele przecież mogą, są „niewidzialne”.

Film Pawła Sali, zrealizowany na podstawie jego sztuki „Szwaczki”, opowiada właśnie o kobietach „niewidzialnych”, tych, które społeczeństwo nie dostrzega, bo nie rzucają się w oczy. Choć starają się funkcjonować normalnie, zepchnięte zostały na społeczny margines. Nie mają na bilet autobusowy, ani na zakupy, ale nie żebrzą na ulicy, ani nie piją wódki pod sklepem. Na życie zarabiają uczciwą pracą, próbując powiązać koniec z końcem. Ale choć w pracy spędzają całe dnie i tak nie wystarcza im „do pierwszego”.

„Niewidzialne” to film o trzech kobietach w różnym wieku. Każda z nich jest inna, każda ma swoje problemy i swoje sekrety. Pomiędzy nimi jeszcze trzy postaci. Pierwsza to szef-zgred, który nie pojawia się w ogóle filmie, ale to od niego zależy ich życie, to on decyduje kiedy dostaną pieniądze i czy w ogóle. Kontroluje ich życie z góry, jest postrachem i jednocześnie dobrodziejem. Natomiast materialną wersją dobrodzieja jest Maria Miracle – wygląda jakby przybyła z filmu science-fiction, oferując szwaczkom wizję szczęścia i pieniędzy. Czaruje je, zwodzi, ale jest tylko obietnicą lepszego życia, nadzieją, która okaże się naiwnością. Jest jeszcze pan Krojczy – jedyny mężczyzna, który pojawia się w filmie. Nie wiemy o nim zbyt wiele, ale to nie istotne – jest tylko figurą mężczyzny, który ma wyzwalać w kobietach różne uczucia: zazdrość, miłość, pożądanie.

Większość akcji rozgrywa się w szwalni, klaustrofobicznej, odrapanej przestrzeni, schowanej gdzieś po ziemią. Nie konfrontują się z rzeczywistością, bo prawie nie wychodzą na powierzchnię, a postacie ze świata zewnętrznego, które się pojawią są od rzeczywistości oderwane. Dlatego też film wydaje się bardzo jaskrawy, momentami przerysowany. Większość fabuły stanowią rozmowy kobiet o życiu, dzieciach, biedzie, przyszłości i seksie. I o ile dialogi te pewnie dobrze brzmiały na scenie, to na dużym ekranie trochę męczą. Powtarzalne monologi, przekleństwa, które u publiczności wywołują (jak zawsze) śmiech i teatralny sposób mówienia był drażniący w kinie wypadają po prostu fałszywie. Szkoda bardzo, bo mając zestaw bardzo dobrych aktorek i dobry scenariusz, można było wycisnąć z filmu więcej niż tylko sprawnie zrealizowany teatr telewizji.

Dagmara Marcinek

„Niewidzialne”

reżyser: Paweł Sala
data premiery: 13 kwietnia 2018
obejrzane dzięki uprzejmości Kina ARS

Tags: kino ARSPaweł SalaNiewidzialne
Poprzedni post

Międzynarodowy Festiwal „Starzy i Młodzi, czyli Jazz w Krakowie”

Następny post

Chemik-informatyk i jego „Spowiedź niedokończona” czyli nowa książka Janusza Leona Wiśniewskiego (RECENZJA)

Dagmara Marcinek

Dagmara Marcinek

When I'm hungry, I eat. When I'm thirsty, I drink. When I feel like saying something, I say it.

Następny post
Chemik-informatyk i jego „Spowiedź niedokończona” czyli nowa książka Janusza Leona Wiśniewskiego (RECENZJA)

Chemik-informatyk i jego "Spowiedź niedokończona" czyli nowa książka Janusza Leona Wiśniewskiego (RECENZJA)

Facebook Instagram LinkedIn

O NAS

Jesteśmy pasjonatami, których łączy kultura: literatura, krakowskie teatry, kina, koncerty, galerie, muzea... i wiele wiele innych.



Publikujemy, patronujemy, szerzymy, głosimy o KULTURZE i KULTURĘ. Nic w Krakowie się nie zdarzy bez czujnego oka KULTURAtki!



prezes@kulturatka.pl

  • GŁÓWNA
  • O NAS
  • REDAKCJA
  • WSPÓŁPRACUJEMY
  • PROJEKTY
  • PATRONUJEMY
  • NAPISZ DO NAS
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
  • Literatura
    • Wydarzenia
    • Zapowiedzi
    • Premiery
    • Wywiady
  • Teatr
    • Spektakle
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Kino
    • Premiery
    • Repertuar
    • Wydarzenia
  • Muzyka
    • Koncerty
    • Wydarzenia
  • Sztuki Wizualne
    • Wernisaże
    • Wydarzenia
    • Wystawy
  • Recenzje
  • Misz-masz
    • Okiem Kulturatki
    • Konkursy
      • Teatr
      • Kino
      • Literatura
      • Muzyka
      • Rozmaite
    • Promocje
  • Dla dzieci

© 2023 JNews - Premium WordPress news & magazine theme by Jegtheme.

Nasza strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. dowiedz się więcej

Nasza strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych.
Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb.
Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.

Zamknij