Narodowy Stary Teatr serdecznie zaprasza na premierowy pokaz spektaklu „Tonąca dziewczyna” w reżyserii Karola Klugowskiego już w najbliższą środę 17 lutego o godz. 19.15 na platformie vod.stary.pl.
Link do platformy: https://www.vod.stary.pl/
Cena dostępu: 20 zł
Obsada:
Ewa Kaim, Paulina Kondrak, Maciej Charyton, Paweł Kruszelnicki, Mikołaj Kubacki, Stanisław Linowski, Adam Nawojczyk, Błażej Peszek, Przemysław Przestrzelski
Muzycy:
Grażyna Sobocińska (wokal)
Radosław Łukaszewicz (kontrabas)
Michał Peiker (perkusja)
Paweł Riess (altowiolista)
Twórcy:
Teksty – Tadeusz Różewicz, Heiner Müller, Tadeusz Borowski, T. S. Eliot
Scenariusz, reżyseria i muzyka – Karol Klugowski
Scenografia i kostiumy – Karol Klugowski, Piotr Klugowski
Animacja – Jerzy Tabor
Asystentka reżysera / inspicjentka / suflerka – Katarzyna Gaweł
W tym ostatku obcowania
Wzajem po omacku szukamy
I mów unikamy
Zebrani na piachu łasze rzeki obrzmiałej
Bezwzroczni, dopóki
Znów nie pojawią się ocz
Jako gwiazdy wieczyste
I róże wielolistne
Zamroczonego królestwa śmierci
Jedyna nadzieja
Pustawych ludzi
T.S. Eliot, Wyziemieni ludzie (fragment)
W świecie, w którym język coraz bardziej traci łączność ze światem pozajęzykowym – „światem faktów” – a symbol sprowadzany jest często do pustego znaku (czego najlepszym przykładem z dziedziny cyfrowych technologii są „emotikony”), rola sztuki – w tym teatru – ulega znaczącemu przekształceniu. Transformacja polega na porzuceniu opowiadania historii jako głównego celu teatru na rzecz wytworzenia obrazu, który będzie wykraczał poza jego możliwy opis. Wszelki opis stanowi bowiem pojęciową próbę ujęcia danego zjawiska, obraz natomiast zawiera przekaz emocjonalny, a tym samym wartościowanie. Szok, konfrontacja fikcyjnego świata wykreowanego w medium artystycznym ze światem, w którym jesteśmy zanurzeni, umożliwia pobudzenie refleksji o alternatywie względem zastanego porządku.
Obraz Tonąca dziewczyna Roy’a Lichtensteina i pierwsza aria z video-opery Fausto Romitellego An Index of Metals to ważne inspiracje, które ostatecznie pozostają w spektaklu nierozpoznawalne. Zaproponowany kolaż tekstów T. Różewicza, H Müllera, T. Borowskiego oraz T. S. Eliota ucieleśnienia prezentowaną myśl teatralną (zwłaszcza na gruncie nowoczesnej formy aktorskiej) i koresponduje z muzyczną ideą dramaturgii spajającą kompozycję przedstawienia. Sens zestawień oraz sposób ich funkcjonowania w ramach całości powinien wyłaniać się w indywidualnym procesie interpretacji każdego widza.
Karol Klugowski
Materiały prasowe: Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Autor grafiki na plakacie: Nikodem Pręgowski
