Polecamy, aby wiosny wyczekiwać wraz z nowościami wydawnictwa Czytelnik.
Jezioro Dargin
Wojciech Chmielewski
Główny bohater i narrator Jeziora Dargin, najnowszej powieści Wojciecha Chmielewskiego, został właśnie zwolniony z pracy w radiowej redakcji. Po przedwczesnej śmierci przyjaciela postanawia wyjechać na Mazury, by móc psychicznie odpocząć, przemyśleć dotychczasowe życie i swoje obecne położenie. W powracających retrospekcjach porównuje losy przyjaciela i swoje, przygląda się dziejom tej wyjątkowej znajomości, rozmyśla o życiowych ideałach, których wizje wyniósł z romantycznych lektur, a które boleśnie zderzają się z rzeczywistością. Pobyt nad jeziorem przynosi też niespodziewany przełom w jego życiu osobistym. Czy bohater odnajdzie sens w losach przyjaciela i swoich? Czy wracając do Warszawy, będzie gotów zaakceptować życie takim, jakie ono jest?
Owoce wiśni
Osamu Dazai
Owoce wiśni tworzy szesnaście opowiadań, wybranych spośród najpoczytniejszych w twórczości Osamu Dazaia. Pisarz nie wychwala w nich takich skarbów „japońskości”, jak ceremonia parzenia herbaty czy teatr nō. Nie mówi współczesnym mu rodakom, jak żyć w strasznych czasach wojny i jak odnaleźć się w powojennej rzeczywistości przegranego państwa. Autor, z humorem i ironią, czerpiąc z osobistych przeżyć oraz doświadczeń, opisuje zwyczajne życie. Drobne zdarzenia, przyjemne i bolesne przeżycia służą pytaniu o kształt i sens ludzkiej egzystencji. Uniwersalizm prozy Osamu Dazaia, jej nadal świeży styl do dziś ujmują rzesze czytelników na całym świecie.
Kleopatra. Królowa, która rzuciła wyzwanie Rzymowi i zdobyła wieczną sławę
Alberto Angela
Główną bohaterką tej opowieści jest Kleopatra, ostatnia królowa hellenistycznego Egiptu, kobieta o nieprzeciętnej urodzie, inteligencji i ambicjach, polityk i strateg wojenny, kochanka Cezara i Antoniusza, której niezwykłe i dramatyczne losy pobudzają wyobraźnię ludzi od ponad dwóch tysiącleci. Zdobyła wielką władzę, by na koniec stracić wszystko, lecz jej mit żyje. Znamy ją z szekspirowskich dramatów i hollywoodzkich filmów, stała się symbolem uwodzicielskiej siły, słynne po dziś dzień są sceny jej pierwszego spotkania z Cezarem (48 r. p.n.e.) oraz samobójczej śmierci (30 r. p.n.e.) po bitwie pod Akcjum. Jaka była naprawdę? Jak wyglądał jej świat?
Akimudy
Wiktor Jerofiejew
Akimudy to wszystko i nic. Może wyspa, może archipelag, może państwo, może raj. Tam Stalin w drużynie złych gra w siatkówkę plażową z drużyną dobrych i twierdzi, że za życia postępował ściśle według Ewangelii. Tam Franz Kafka rozmawia z Andriejem Płatonowem. Akimudy to także miejsce, w którym mieszka Bóg. Jego wysłannik przybywa do Rosji. Będzie ukrzyżowanie na Placu Czerwonym i zmartwychwstanie…. Jeśli dodamy do tego najście zombie na Moskwę i nieuniknione konsekwencje (żywi nieboszczycy będą domagać się zwrotu mieszkań i odszkodowań za bezzasadne rozstrzelanie lub śmierć w łagrze), otrzymamy charakterystyczną dla Wiktora Jerofiejewa fantastyczną mieszankę prowokacji, sarkazmu, humoru, seksu i absurdu. I, jak zwykle u tego znakomitego pisarza, za barwną fasadą będą kryć się ważne pytania o relacje między człowiekiem a Bogiem, o naszym widzeniu świata, o losy Rosji. Już sam tytuł skłania do zastanowienia, czy Akimudy to wariacja na temat słowa „mudaki” (szeroko rozumiani „frajerzy” lub ludzie określani ostatnio w Polsce mianem „lemingów”), czy też zakamuflowane „A kuda my?” – „Dokąd zmierzamy?”. Każdy czytelnik sam musi znaleźć odpowiedź. A jeśli zamiast odpowiedzi pojawi się jeszcze więcej pytań, tym większa będzie satysfakcja autora.
Chrząszcze na wyginięciu
Diego Vargas Gaete
Powieść o skomplikowanych losach chilijskich rodzin i doświadczeniu krzywdy. Jest jak wielka matrioszka: jeśli ją otworzyć, wyłaniają się z niej różne historie, odrębne, a jednak tworzące jeden wszechświat. To również obraz miasta zbudowanego na gruzach i przemocy, miasta dwóch kultur. Krzyżują się tu przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, jak w kalejdoskopie przeplatają losy młodej lekkoatletki o niemieckim pochodzeniu i historia Julio Mellado o indiańskich korzeniach. Łączy ich potworna tajemnica ukryta w murach pewnej niemieckiej szkoły na południu Chile.
Książka ukazuje ponurą rzeczywistość historyczną i społeczną Chile, w której Europejczycy mają swój udział. Wspomniana niemiecka szkoła została bowiem założona przez potomków niemieckich imigrantów, których dzieło kontynuowali zbiegli z Europy po II wojnie światowej naziści.
To jednocześnie głos w dyskusji o możliwości odkupienia i ucieczki przed na pozór nieuniknionym wyrokiem.
Książka została uznana przez chilijskie Stowarzyszenie Krytyków Sztuki za najlepszą powieść 2016 roku.
Ciało
Wiktor Jerofiejew
Czy mężczyzna może lecieć z Moskwy do Paryża jedynie z bagażem w postaci damskich kabaretek i depilatora? W opowiadaniach Wiktora Jerofiejewa – jak najbardziej! Jego najnowsza książka Ciało to zbiór opowiadań, w których autor szuka wyjaśnienia odwiecznej tajemnicy ciała. Czym jest ono dla człowieka? Klatką duszy? Narzędziem rozkoszy czy cierpienia? Środkiem transportu do nieśmiertelności czy sensem istnienia samym w sobie? Kto nas nim obdarował – Bóg czy diabeł? Oczywiście na te pytania będzie musiał odpowiedzieć sam czytelnik, przewrotnie wprowadzony w świat nieokiełznanej wyobraźni Jerofiejewa (zwłaszcza erotycznej!), błyskotliwych paradoksów i poczucia humoru, od lat doskonale znanego polskim miłośnikom jego książek. Dla fanów znakomitego rosyjskiego pisarza Ciało to kolejna uczta duchowa w dobrze znanych klimatach, zaś tych, którzy jeszcze nie sięgnęli po twórczość Wiktora Jerofiejewa, lektura wprowadzi w świat dowcipu, znakomitych obserwacji życiowych, barwnych przygód i … seksu.
Zajrzyj na: www.czytelnik.pl