Teatr Mumerus zaprasza wszystkich swoich miłośników na sierpniowe spektakle: „Pieśń gminna”, „Historyja barzo cudna. Bunt upadłych aniołów”, „Godzinki czyli od świtu do zmierzchu” oraz „Dziś umarł Prokofiew”.
PIEŚŃ GMINNA
Spektakl muzyczny
Wersja podwórzowa
Spektakl „Pieśń gminna” zostanie zaprezentowany 20 sierpnia o godz. 19:00
Miejsce: dziedziniec Muzeum Archeologicznego, ul. Senacka 3, Kraków
Teatr Mumerus wraz z wokalistkami grupy Strojone wychodzą z tradycyjnej kultury ludowej na spotkanie z folklorem miejskim. Przestrzenią muzycznego spektaklu staje się nieokreślone polskie miasto ostatniego stulecia. Tutaj, w szemranych zaułkach bandyci i ich ofiary snują opowieść o zbrodniach wszelkiej maści, krwawych, makabrycznych, groteskowych. Tutaj pieśń wędrownego dziada przeistacza się w miejską balladę, wieść gminną. Pieśń Gminną.
W owej historii zbrodni na równi wybrzmiewają lwowska bałaka, gwara warszawska czy rzeszowska pieśń ludowa. Przeplatające się miejskie legendy i wiejskie pogłoski, spajają fragmenty Mickiewiczowskich ballad. Zestawienie tych – zdawać by się mogło – tak różnorodnych opowieści, ukazuje ich koherencję i wspólną genezę. To pieśń wędrownego lirnika, z ust którego wypływa historia niesiona od wsi do wsi lub od ulicy do ulicy. W przedstawianych w Pieśni Gminnej utworach, skleconych niekiedy koślawo, częstochowskimi rymami, innym razem buchających barokowym dramatyzmem, wciąż pobrzmiewa echo pragnienia uwiecznienia słowem i pieśnią różnych – czasem niecnych – czynów.
Scenariusz i reżyseria: Wiesław Hołdys
Współpraca: Monika Gigier
Występują: (śpiew) Katarzyna Chodoń, Monika Gigier, Agnieszka Nastalska, Anna Sitko, (muzyka) Alicja Margolin oraz Jan Mancewicz
Kostiumy: Katarzyna Fijał, Monika Gigier, Alicja Margolin
Współpraca scenograficzna: Tadeusz Przybylski
Projekt plakatu i ulotki: Jan Polewka
PROJEKT ZREALIZOWANY W RAMACH NAGRODY WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO „ARS QUAERENDI” ZA WYBITNE DZIAŁANIA NA RZECZ ROZWOJU I PROMOCJI KULTURY
Partner: Muzeum Archeologiczne Kraków
HISTORYJA BARZO CUDNA.
Bunt upadłych aniołów
Spektakl „Historyja barzo cudna. Bunt upadłych aniołów” zostanie zaprezentowany 27 sierpnia o godz. 19:00
Miejsce: dziedziniec Muzeum Archeologicznego, ul. Senacka 3, Kraków
W spektaklu wykorzystano fragmenty następujących tekstów: Hieronim Szarfenberg „Historyja barzo cudna o stworzeniu nieba i ziemie”, Cyprian Bazylik „Postępek prawa czartowskiego przeciw rodzajowi ludzkiemu”, Ianurius Sowirzalius „Sejm piekielny”.
Niebo. Piekło. Ziemia. I wielki obecny-nieobecny JHWH. Ten, którego słowo wieczne jest. Rzecz o zmaganiu się z językiem i przestrzenią, determinującymi zarówno człowieka, jak i aktora, ale też wykreowaną na tę chwilę postać sceniczną. Historia ta wydarzyła się bardzo dawno temu i zarazem wydarza się wciąż, tu i teraz. Walka dobra ze złem, człowieka z diabłem, aktora z postacią. Historyja barzo cudna.
Scenariusz, reżyseria, przestrzeń: Wiesław Hołdys
Aktorzy: Ewa Breguła, Anna Lenczewska, Jan Mancewicz, Robert Żurek oraz Agnieszka Dziedzic
Kostiumy i rekwizyty: Katarzyna Fijał
Instalacje sceniczne: Tadeusz Przybylski
Współpraca muzyczno – dźwiękowa: Michał Braszak
Współpraca: Beata Morsztyn, Magda Studnicka i Maria Śmiłek
Partnerzy: Muzeum Archeologiczne w Krakowie oraz Stowarzyszenie Teatrów Nieinstytucjonalnych STeN w Krakowie
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego
Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
GODZINKI czyli OD ŚWITU DO ZMIERZCHU
Spektakl „Godzinki czyli od świtu do zmierzchu” zostanie zaprezentowany 29 sierpnia o godz. 19:00
Miejsce: Teatr Zależny, Kraków ul. Kanonicza 1
„Godzinki czyli od świtu do nocy” to spektakl muzyczno – taneczny, poświęcony pieśniom śpiewanym codziennie o określonych porach dnia. Akcja, zgodnie z tradycyjną koncepcją jedności czasu, zawiera się w ciągu jednej doby – czyli, jak w podtytule: „od świtu do nocy”. Najistotniejszym założeniem przedstawienia jest to, aby struktura muzyczna (rozumiana jako synteza śpiewu, mowy, ciszy i dźwięków związanych z materialnością tak ludzi, jak i rzeczy) pełniła rolę nadrzędną i określała kształt oraz charakter całości. Spektakl koncentruje się na tzw. „białym śpiewie” oraz na tańcach. Chodzi tu o tańce służące bądź odpędzaniu złego – czyli będące w istocie rodzajem egzorcyzmów – tak jak tarantela bądź też tych, które umożliwiały kontakt z rzeczywistością pozazmysłową – jak tańce chasydzkie, podczas których dusza ma się podnieść o dwie stopy nad ziemię – jak głosi chasydzkie powiedzenie. Zaś Jerzy Trzanowski, XVII-wieczny poeta trzech narodów: polskiego, czeskiego i słowackiego (którego teksty, w przekładzie na współczesną polszczyznę Zbigniew Macheja, wykorzystane zostały w spektaklu) napisał: „Usta jak dzwoneczek brzmią/ lecz wtedy najmocniej grzmią,/gdy serce sznureczek ciągnie, /taki głos Niebo osiągnie”.
Scenariusz, reżyseria, przestrzeń: Wiesław Hołdys
Współpraca: Agnieszka Dziedzic
Wykonawcy: Ewa Breguła, Katarzyna Chodoń, Monika Gigier, Agnieszka Nastalska, Jan Mancewicz
Kostiumy: Monika Gigier i Alicja Margolin
Muzyka: Michał Braszak
Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.
Wsparcie ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19
Partnerzy medialni: portale Dziennik Teatralny, Kraków zaprasza, Kulturatka, Na scenie info.
DZIŚ UMARŁ PROKOFIEW
Spektakl „Dziś umarł Prokofiew” zostanie zaprezentowany 31 sierpnia o godz. 19:00
Miejsce: dziedziniec Muzeum Archeologicznego, ul. Senacka 3, Kraków
Spektakl „Dziś umarł Prokofiew” w oparciu o tekst współczesnej polskiej autorki, Moniki Milewskiej, poświęcony jest muzyce przywołanego w tytule Sergiusza Prokofiewa i – przede wszystkim – Dymitra Szostakowicza. Akcja utworu rozgrywa się 5 marca 1953 roku (i w kilku dniach następnych), w dniu w którym umarł Prokofiew (a także Józef Stalin) i oparta jest na poszukiwaniu kwiatów na pogrzeb Prokofiewa, których oczywiście nie można dostać, bo wszystkie zostały przeznaczone na pogrzeb Stalina. Kwiatów tych poszukuje właściwy bohater sztuki Milewskiej, Dymitr Szostakowicz – co przeplatane jest retrospekcjami z życia kompozytorów ukazującymi dramat artysty w państwie totalitarnym. Siła wyrazu jest tym większa, że pojawia się również Józef Stalin. Ale najważniejszym bohaterem spektaklu jest muzyka Dymitra Szostakowicza i Sergiusza Prokofiewa: odtwarzana z nagrań, wykonywana na różnych ciekawych instrumentach, wyśpiewana i wytańczona (także na rolkach).
Tekst: Monika Milewska
Wykonawcy:
Dymitr Dymitrewicz Szostakowicz – Jan Mancewicz
Józef Wissarionowicz Stalin – Jacek Milczanowski
Sergiusz Siergiejewicz Prokofiew – Robert Żurek
Nina Szostakowicz – Ewa Breguła
Formaliści – Ewa Breguła, Anna Lenczewska, Mateusz Dewera, Robert Żurek
Muzycy – Alicja Margolin, Michał Braszak, Michał Peiker
Prowadzący naradę kompozytorów – Agnieszka Dziedzic
Reżyseria i przestrzeń: Wiesław Hołdys
Opracowanie muzyczne: Michał Braszak
Perkusja: Michał Peiker
Kostiumy: Dorota Morawetz
Współpraca: Agnieszka Dziedzic, Beata Morsztyn i Maria Śmiłek
Więcej informacji na stronie Teatru Mumerus: www.mumerus.net
Materiały prasowe: Teatr Mumerus