Teatr Mumerus serdecznie zaprasza wszystkich widzów w maju.
19 maja, g. 19:00: „Twarz Napoleona” Teatr Zależny, ul. Kanonicza 1;
20 maja, g. 19:00: „Twarz Napoleona” Teatr Zależny, ul. Kanonicza 1;
30 maja, g. 19:00: „Twarz Napoleona” Teatr Zależny, ul. Kanonicza 1;
Tekst: Monika Milewska
Reżyseria i przestrzeń: Wiesław Hołdys
Jest 17 czerwca 1835 roku, a Francja przygotowuje się do hucznego świętowania 20-ej rocznicy zwycięskiej bitwy pod Waterloo, a tym samym 20 lat pokoju pod rządami Cesarza Francuzów. Przyjemne, ciepłe promienie słoneczne ogrzewają Paryż. Miasto, dla którego czas ekspozycji wynosi od trzech do trzydziestu minut według pana Daguerre, twórcy metody fotograficznej zwanej od jego nazwiska dagerotypią. W przeddzień święta ku czci Napoleona Francję zalewają jego podobizny – od wizerunków na flakonikach perfum i łyżeczkach aż po sprzączki do damskich pończoch. Napoleonomania trwa w najlepsze, więc każdy może mieć twarz Napoleona na swój własny użytek. Ale czy sam Napoleon czuje się jeszcze właścicielem swojego wizerunku? Kiedy Francja szykuje się na wielkie uroczystości, Napoleon Bonaparte przygotowuje się do stoczenia jednej z trudniejszych batalii. Batalii z aparatem fotograficznym Daguerre’a i śmiertelnie nudną czynnością, czyli pozowaniem do zdjęcia. W tej bitwie musi obyć się bez żołnierzy Starej Gwardii, a za jedynego sprzymierzeńca ma dystyngowanego kamerdynera Constanta.
Postaci:
Napoleon Bonaparte – Jacek Milczanowski
Louis Constant Wairy – Jan Mancewicz
Louis Daguerre – Robert Żurek
Kostiumy: Monika Gigier
Efekty dźwiękowe: Michał Braszak
Asystent reżysera i rekwizyty: Agnieszka Dziedzic
Technika: Tadeusz Przybylski
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.
27 maja, g. 20:00: „Dziś umarł Prokofiew” dziedziniec Muzeum Archeologiczne w Krakowie, ul. Senacka 3;
Spektakl „Dziś umarł Prokofiew” w oparciu o tekst współczesnej polskiej autorki, Moniki Milewskiej jest poświęcony muzyce przywołanego w tytule Sergiusza Prokofiewa i – przede wszystkim – Dymitra Szostakowicza. Akcja utworu rozgrywa się 5 marca 1953 roku (i w kilku dniach następnych), w dniu w którym umarł Prokofiew (a także Józef Stalin) i oparta jest na poszukiwaniu kwiatów na pogrzeb Prokofiewa, których oczywiście nie można dostać, bo wszystkie zostały przeznaczone na pogrzeb Stalina. Kwiatów tych poszukuje właściwy bohater sztuki Milewskiej, Dymitr Szostakowicz – co przeplatane jest retrospekcjami z życia kompozytorów ukazującymi dramat artysty w państwie totalitarnym. Siła wyrazu jest tym większa, że pojawia się również Józef Stalin. Ale najważniejszym bohaterem spektaklu jest muzyka Dymitra Szostakowicza i Sergiusza Prokofiewa: odtwarzana z nagrań, wykonywana na różnych ciekawych instrumentach, wyśpiewana i wytańczona (także na rolkach).
Wykonawcy:
Dymitr Dymitrewicz Szostakowicz – Jan Mancewicz
Józef Wissarionowicz Stalin – Jacek Milczanowski
Sergiusz Siergiejewicz Prokofiew – Robert Żurek
Nina Szostakowicz – Ewa Breguła
Formaliści – Ewa Breguła, Monika Gigier (od 2023 r.), Anna Lenczewska (do 2021r.),
Mateusz Dewera, Robert Żurek
Muzycy – Alicja Margolin, Michał Braszak, Michał Peiker
Prowadzący naradę kompozytorów – Agnieszka Dziedzic
Reżyseria i przestrzeń: Wiesław Hołdys
Opracowanie muzyczne: Michał Braszak
Kostiumy: Dorota Morawetz
W spektaklu wykorzystano fragmenty następujących utworów muzycznych:
– Dymitr Szostakowicz:, III, IV, V, VII( „leningradzka” ), IX i XII Symfonia, I Koncert fortepianowy, opera „Lady Makbet mceńskiego powiatu”, piosenka z filmu „Kontrplan”, „Tahiti trot”, oratorium „Pieśń o lasach”, walc nr 2 z „Suity jazzowej:”;
– Sergiusz Prokofiew: balety „Romeo i Julia” i „Miłość do trzech pomarańczy”:
– Fryderyk Chopin: Etiuda c-moll („rewolucyjna”)
oraz gruzińska pieśń ludowa „Suliko”.
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.
Materiały prasowe: Teatr Mumerus
Zdjęcia: Piotr Baran, Jacek Maria Stokłosa
