W czasie premiery spektaklu wiele rzeczy może pójść nie tak, aktor może zapomnieć kwestii, ktoś wejdzie na scenę w nieodpowiednim momencie, ale już najgorzej, gdy scenografia się sypie. A co, gdyby uczynić z tych wpadek temat przedstawienia? Rodzaj spektaklu w spektaklu? Właśnie na taki pomysł wpadli autorzy spektaklu „Premiera, która poszła nie tak”.
„Premiera, która poszła nie tak” to jedna z najdłużej granych komedii na West Endzie. Tym razem możemy zobaczyć ją na deskach Teatru Variete wyreżyserowaną przez Janusza Szydłowskiego. Spektakl opowiada historię trupy teatralnej Cornley Polytechnic Drama Society, która wystawia sztukę kryminalną „Morderstwo w dworze Haversham”. Jest to więc rodzaj teatru w teatrze.
Jeszcze za nim zacznie się spektakl poczujemy, że coś jest nie tak. Aktorzy chodzą pomiędzy widzami i szukają zaginionego psa, a technicy bez powodzenia próbują naprawić urywający się fragment scenografii tj. półkę nad kominkiem. A to dopiero początek. Już za moment będziemy obserwować toczące się na scenie śledztwo i zadawać sobie pytanie – kto zabił? Odpowiedź na to pytanie poznamy na samym końcu, a po drodze przyjdzie nam obejrzeć mnóstwo gagów i to bardzo udanych!
Poświęćmy teraz nieco czasu postaciom. Każda z nich ma swoje charakterystyczne zachowania. Techniczny / dźwiękowiec Trevor (Michał Felek Felczak), który czasem się zagapi i nie w porę włączy jakiś dźwięk. A to próbuje uratować sypiącą się scenografię, ale zostanie wmieszany w wir akcji. Chris (Jan Jurkowski), grający detektywa, który wpada w gniew, gdy ktoś zapomni swojej kwestii. Opanowany Robert (Mateusz Mosiewicz) brat zmarłego tragicznie bohatera. Dennis (Dominik Rybiałek) wprost genialny w roli kamerdynera, który ciągle przekręca swoje kwestie i wywołuje tym salwy śmiechu. Jonathan (Cezary Kołacz), który będzie miał do odegrania więcej, niż rolę nieboszczyka. Max (Dominik Mironiuk) , który robi sobie nieustanne żarty i puszcza oko do widowni.
Nie sposób nie wspomnieć też o rolach kobiecych, które wypadły równie genialnie. Marta Bizoń w roli Annie bawi do łez. W niczym nie ustępuje jej również Julia Turczynowicz-Suszycka, w roli Sandry. A ich kłótnia to dla mnie punkt kulminacyjny całego spektaklu. Ten aktorski zestaw przynosi nam mnóstwo świetnej zabawy.
Mimo trapiących aktorów bolączek, show musi trwać. Spektakl sypie się, podobnie, jak gagi, a my oglądamy to wszystko z wielką radością. Publiczność wybucha śmiechem co rusz. Choć mnie do gustu przypadła mocniej druga część spektaklu. Za to przez cały czas trwania przedstawienia byłam pełna podziwu względem scenografii, która wytrzymała to wszystko oraz pod wielkim wrażeniem kunsztu występujących aktorów. A jeśli o scenografii mowa, to została wiernie odwzorowana wobec pierwowzoru. Swoim wyglądem przywoływać ma lata 20., w czasie których dzieje się akcja przedstawienia. Mamy tu kartusz herbowy nad drzwiami, świeczniki nad kominkiem, stylowy szezlong. Całość wygląda naprawdę pięknie.
„Teatr w teatrze” sprawił, że tym razem aktorzy i obsługa musieli przypilnować, aby wszystko poszło nie tak w odpowiednim momencie, co jest sztuką dość wymagającą. W tym przypadku w pełni jednak udaną. Trupy ożywają, a śmiech ścieli się gęsto. „Premiera, która poszła nie tak” to farsa najwyższej jakości. Sprawdźcie ją w Teatrze Variete. Mnóstwo śmiechu gwarantowane!
Autorka recenzji: Monika Matura
Tytuł: Premiera, która poszła nie tak
Scenariusz: Henry Lewis, Jonathan Sayer, Henry Shields
Reżyser wersji polskiej: Janusz Szydłowski
Aktorzy:
Marta Bizoń, Michał Felek Felczak, Jan Jurkowski, Cezary Kołacz, Dominik Mironiuk, Mateusz Mosiewicz, Dominik Rybiałek, Julia Turczynowicz-Suszycka
