Najważniejsze, żeby nie stracić się z oczu (…)
Nie stracić siebie z oczu. Tylko
jak, skoro mój wzrok
jest tam.
Tadeusz Dąbrowski – ***
Zgubiłam się między kropkami. Na zajęciach w przedszkolu uczyli, że trzeba za nimi podążać, aby powstał rysunek. Nauczona doświadczeniem, tak właśnie robię. Tylko, kiedy powstanie ten piękny obraz?
Tomik poezji, a właściwie książka poetycka (ta nazwa zdecydowanie bardziej pasuje) Pomiędzy Tadeusza Dąbrowskiego to czterdzieści dwa wiersze. Z czego tylko siedemnaście posiada tytuł, reszta pozostaje anonimowa. Czyżby naprawdę nie było słów, które oddałyby zebrane tu historie?
Jesteśmy pomiędzy. Pomiędzy Polską, Europą, a Ameryką Północną. Zwiedzamy, spotykamy ludzi, poznajemy historię. Poeta dokładnie opisuje konkretne miejsca, osoby, zdarzenia. Wiersze poprowadzone są prozatorsko. Są opowiastką, dlatego wiemy z nich tak dużo. Nie musimy się domyślać. Miejsce na refleksje jest, owszem, ale tylko kilkusekundowe. Szkoda?
Świat.
(…) trzęsącą się ziemią mówią mi, że ktoś
tu, do cholery musi żyć, że trzeba tylko
szybciej szukać.
Poezja.
(…) Po kolacji z przyjaciółmi ruszę
poszukać wina i ciał. Będę przemieniał je w słowa.
Życie.
Nasze życie
dzieje się w każdej chwili w każdym słowie.
—
(…) wszystko stale się zmienia
tamten ruch jest złudzeniem
bez ciebie go nie ma
Uczucia.
Miłość codziennie bawi się innym językiem, innymi
wargami, nosi stringi pod habitem.
—
(…) od lat całymi dniami próbuję wygooglować
nasze szczęście (…)
—
(…) Patrzę na ciebie i wydaje mi się,
że patrząc, nadaję ci sens.
a nadaję go sobie.
To właśnie uczucia w Pomiędzy mnie kupują. Są prawdziwe, odważne, wystawione na niejedną próbę. Nie boją się fizyczności, może nawet trochę zwierzęcej. Nie brakuje im chwil zwątpienia. Są dojrzałe, dlatego mają największą wartość. Zaryzykowałabym stwierdzenie, że tylko dla nich warto sięgnąć po książkę poetycką Tadeusza Dąbrowskiego.
—
(…) czas staje pomiędzy
zegarem projekcji a wskazówką dłoni
tak powstają anioły o twarzach kobiet
uwięzionych w obrazie
Joanna Bąk – Stwarzanie
W 2007 roku Joanna Bąk wydała tomik poezji zatytułowany (dokładnie jw.) Pomiędzy. Które bycie między tam, a tu bardziej mnie przekonuje? Kobiece, ale nie ze względu na solidarność płci, ze względu na tajemnicę, bo to ona dla mnie jest owocem poezji.
/A.Gałczyńska/